آنچه در ادامه خواهید خواند:
اسپرم ضعغیف و بارداری پوچ ناباروری علل ناباروری مردان درمان اسپرم ضعیف بارداری پوچ یا مولار چیست؟ عوارض بارداری پوچ
ناباروری؛ اسپرم ضعیف و بارداری پوچ
آیا شما هم مشکل ناباروری دارید؟ بیایید نگاهی دقیق‌تر به این دو موضوع اسپرم ضعیف و بارداری پوچ بیندازیم که چرا ممکن است تعداد اسپرم‌های شما کم باشد، چگونه می‌توانید مطمئن شوید که چه درمان‌هایی برای کمک به افزایش ذخایر شما یا افزایش شانس بارداری وجود دارد. وچه زمانی ممکن است حاملگی مولار یا پوچ اتفاق بیفتد، روش‌های تشخیص حاملگی پوچ یا مولار چیست.برای بررسی هریک از آن‌ها با ما در ادامه همراه شوید.
علل ناباروری مردان
شایع‌ترین علت ناباروری مردان، کیفیت و کمیت اسپرم پایین است. برخی از اختلالات اسپرم عبارتند از:
تعداد کم اسپرم (الیگوزواسپرمی) مشکل در حرکت و سرعت اسپرم (آستنواسپرمی) تغییر شکل اسپرم (تراتوزواسپرمی) غلظت بیش از حد مایع منی نداشتن اسپرم در مایع منی (آزواسپرمی)اسپرم ضعیف
در 50 درصد از زوج‌های نابارور علت ناباروری شریک مرد است. تعداد کم اسپرم، شکل غیرطبیعی اسپرم و تحرک کم اسپرم از علل اصلی ناباروری مردان است. این مشکلات را می‌توان به راحتی با تجزیه و تحلیل مایع منی تشخیص داد که به عنوان آزمایش شمارش اسپرم و اسپرموگرافی نیز شناخته می‌شود.
بیشتر بخوانید: اسپرم صفر درمان دارد؟
عوامل موثر بر کیفیت اسپرم
عوامل مختلفی بر باروری مردان و کیفیت اسپرم تاثیر می‌گذارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
تعداد اسپرم
تحقیقات نشان داده است که تغییرات در سطح تستوسترون بدن بر تعداد اسپرم تاثیر می‌گذارد. نوشیدن الکل، مصرف برخی داروها، افزایش سن، چاقی، سیگار کشیدن و غیره به طور قابل توجهی بر تولید تستوسترون تأثیر می‌گذارد. پس با کنترل این عوامل می‌توان تعداد اسپرم‌ها را در هر انزال افزایش داد.
حدود 90 درصد از مشکلات ناباروری مردان به دلیل تعداد کم اسپرم است. حداقل تعداد اسپرم در هر انزال حدود 15 میلیون در میلی‌لیتر است که کمتر از آن خطر ناباروری را افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر، تعداد اسپرم کمتر از 10 میلیون در میلی‌لیتر غیر طبیعی است و ممکن است منجر به ناباروری مردان شود. تحقیقات نشان داده است که تغییرات در سطح تستوسترون بدن بر تعداد اسپرم تاثیر می‌گذارد. نوشیدن الکل، مصرف برخی داروها، افزایش سن، چاقی، سیگار کشیدن و غیره به طور قابل توجهی بر تولید تستوسترون تأثیر می‌گذارد. پس با کنترل این عوامل می‌توان تعداد اسپرم‌ها را در هر انزال افزایش داد.
تحرک اسپرم
اسپرم‌ها در دستگاه تناسلی زنان با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند. اسپرم‌ها باید با سرعت کافی به جلو حرکت کنند تا برای بارور کردن تخمک به لوله‌های فالوپ برسند. تحرک کم اسپرم معمولا در مردان با تعداد اسپرم کم دیده می‌شود. برای درمان این مشکل، پزشکان نوع حرکت اسپرم (اعم از تقلیدی یا پیشرونده) را تعیین می‌کنند و سپس از مناسب‌ترین درمان استفاده می‌کنند.
مورفولوژی اسپرم
شکل طبیعی اسپرم، یعنی داشتن سر بیضی و دم بلند نقش مهمی در افزایش شانس باروری دارد. از مهم‌ترین دلایل مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم می‌توان به اعتیاد به مواد مخدر، سابقه عفونت، واریکوسل، مشکلات مادرزادی و ... اشاره کرد.
دلایل کاهش تعداد اسپرم
تعداد کم اسپرم که الیگواسپرمی نیز نامیده می‌شود، یکی از دلایل اصلی ناباروری مردان است. تعداد اسپرم در صورت کاهش کمتر از 15 میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر منی کم در نظر گرفته می‌شود، اگرچه میانگین آن حدود 75 میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر است. اگرچه هیچ دلیل واضحی برای تعداد کم اسپرم وجود ندارد، اما در بیشتر موارد، علت این مشکل یکی از موارد زیر است:
عدم تعادل هورمونی مشکلات ژنتیکی مشکل در دستگاه تناسلی عفونت دستگاه تناسلی و پروستات واریکوسل جراحی‌های قبلی بیضه. گرم شدن بیش از حد بیضه‌ها. سیگار کشیدن و نوشیدن الکل مصرف برخی داروها مانند مکمل‌های تستوسترون یا داروهای پسوریازیس لگد زدن به بیضه‌ها چرخش بیضه بیماری‌هایی مانند دیابت، ایدز، حملات قلبی، نارسایی کلیه و کبد، سندرم کوشینگ، فیبروز کیستیک و کمبود شدید آهن قرار گرفتن در معرض مواد سمی مانند مس، اکسید اتیلن، کادمیوم، جیوه، وینیل کلرید و رادیواکتیو بیضه‌های نزول نکرده (کریپتورکیدیسم) استرس جسمی، روحی و روانی اضافه وزن داشتن بلوغ زودرس یا دیررس جراحی ترمیم فتق و آلودگی هوا و وجود مواد سمی مانند سرب در هوابیشتر بخوانید: نحوه ی اهدای اسپرم، چگونه است؟
خود ارضایی و اسپرم
شاید شنیده باشید که خودارضایی زیاد میتواند تعداد اسپرم را کاهش دهد. با این حال، این مطالعه منبع قابل اعتماد نشان می‌دهد که شما می‌توانید روزانه انزال کنید و همچنان کیفیت اسپرم طبیعی را حفظ کنید.
علائم اسپرم ضعیف
مردانی که پس از یک سال تلاش نمی‌توانند بچه‌دار شوند، برای یافتن علت ناباروری باید آزمایش‌های باروری مانند آزمایش ژنتیک، آزمایش هورمونی، بیوپسی بیضه، سونوگرافی بیضه و ... انجام دهند. در اکثر موارد علت ناباروری مردان ضعف اسپرم است که با مشاهده برخی علائم عمومی از جمله:
میل جنسی کم اختلال در نعوظ درد یا تورم در بیضه‌ها ظهور توده‌ها در بیضه‌ها ریزش مو در صورت یا بدن عدم تعادل هورمونی منی رقیق شده و مقدار کمی مایع منیعلاوه بر این، مردانی که سابقه اختلال عملکرد جنسی، سرطان پروستات، مشکلات بیضه دارند یا تحت عمل جراحی خاصی روی بیضه‌ها، آلت تناسلی یا کشاله ران قرار گرفته‌اند نیز می‌توانند اسپرم ضعیفی داشته باشند.
تعداد اسپرم خود را بررسی کنید
اگر بعد از 1 سال تلاش برای بچه‌دار شدن موفق نشدید به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. این ایده خوبی است که هم شما و هم همسرتان مشاوره دریافت کنید، زیرا مشکلات باروری میتواند بر مردان و زنان تأثیر بگذارد و اغلب ترکیبی از هر دو است. قبل از تصمیم‌گیری در مورد مراحل بعدی، مهم است که بفهمید موضوع دقیقا چیست. یکی از آزمایشاتی که پزشک عمومی شما میتواند ترتیب دهد، آنالیز مایع منی است.
تجزیه و تحلیل مایع منی ممکن است به‌ویژه برای تشخیص مفید باشد، زیرا اسپرم شما میتواند زیر میکروسکوپ شمارش شود و از نظر تحرک (حرکت) و مورفولوژی (شکل) بررسی شود. نتایج معمولا در عرض یک هفته در دسترس هستند. اگر نتایج نرمال نبود، آزمایش باید تکرار شود تا از صحت آن اطمینان حاصل شود. این آزمایش معمولاً بعد از 3 ماه انجام می‌شود. در صورت مشاهده هرگونه مشکل، پزشک عمومی شما میتواند شما را به یک متخصص ناباروری مردان در بیمارستان محلی یا کلینیک باروری ارجاع دهد.
بیشتر بخوانید: علت کم تحرکی اسپرم چیست؟
سایر آزمایش‌هایی که ممکن است پزشک شما انجام دهد عبارتند از:
آزمایش خون برای بررسی هورمون‌ها یا کروموزوم‌ها سونوگرافی برای تجسم بیضه‌ها یا پروستات بیوپسی جهت بررسی تولید اسپرم در حین انسدادکیتهای تست شمارش اسپرم خانگی
چندین کیت تست خانگی باروری مردان برای خرید از داروخانه‌ها وجود دارد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که تعداد اسپرم شما کم است یا خیر. اگر ترجیح می‌دهید پزشک عمومی خود را نبینید، ممکن است وسوسه انگیز باشد که یکی از تست‌ها را امتحان کنید، اما باید توجه داشته باشید که: اگرچه تحقیقات تولیدکنندگان نشان می‌دهد که این آزمایش‌ها می‌توانند نشانه دقیقی از تعداد اسپرم ارائه دهند، اما به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. برخی از کیت‌های خانگی فقط تعداد اسپرم‌ها را بررسی می‌کنند، نه چیزهای دیگری که می‌توانند بر باروری تأثیر بگذارند، مانند اینکه اسپرم چقدر میتواند حرکت کند (حرکت).
پس بهتر است از کیتی استفاده کنید که هر دو مورد را اندازه‌گیری کند. در حالی که این آزمایش‌ها گاهی اوقات نشانه‌های مفیدی از تعداد اسپرم شما می‌دهند، اما ممکن است به شما اطمینان کاذب بدهند یا ممکن است نشان دهند که تعداد اسپرم شما کم است، در حالی که واقعاً کاملاً طبیعی است. اگر در مورد باروری خود نگران هستید، بهتر است برای تجزیه و تحلیل مایع منی مناسب در یک آزمایشگاه معتبر به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.
درمان پزشکی اسپرم ضعیف
هورمون‌های LH وFSH: این هورمون‌ها بیضه‌ها را برای تولید اسپرم تحریک می‌کنند.
گنادوتروپین‌ها (HCG): این دارو بیضه‌ها را برای تولید تستوسترون و اسپرم تحریک می‌کند.
لتروزول: با افزایش تستوسترون تولید اسپرم را در بدن افزایش می‌دهد.
تستوسترون مصنوعی: برای تنظیم سطح تستوسترون بدن استفاده می‌شود. بروموکریپتین با کنترل ترشح پرولاکتین در بدن، سطح تستوسترون را کنترل می‌کند. آنتی بیوتیک‌ها و داروهای ضد قارچ: از این داروها برای درمان انواع عفونت‌های تناسلی استفاده می‌شود.
ایمی پرامین: برای درمان انزال رتروگراد تجویز می‌شود. کلومیفن: کلومیفن تعداد اسپرم‌ها را افزایش می‌دهد، سطح تستوسترون را متعادل می‌کند و تحرک اسپرم را افزایش می‌دهد.
سمنکس: این دارو با داشتن انواع ویتامین‌ها (به ویژه ویتامین E) و اسیدهای آمینه (مانند آرژنین و ال کارنیتین) یکی از بهترین داروها برای افزایش تعداد اسپرم است. مزیت این دارو این است که عوارض جانبی جزئی دارد.
درمان‌های مختلفی برای اسپرم ضعیف
اگر تعداد اسپرم شما یا همسرتان کم باشد، گزینه‌های مختلفی وجود دارد.
به تلاش خود ادامه دهید
ممکن است پزشک در ابتدا پیشنهاد کند که برای مدتی طولانی‌تر باردار شوید. بسیاری از زوج‌ها در سال دوم تلاش باردار می‌شوند.
شما می توانید با استفاده از موارد زیر به افزایش شانس خود برای بارداری کمک کنید:
داشتن رابطه جنسی هر 2 یا 3 روز تعدیل مصرف الکل و ترک سیگار حفظ تناسب اندام، ورزش منظم و داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل IVF
اگر حداقل 2 سال است که سعی کرده‌اید به طور طبیعی با همسرتان باردار شوید به علت کاهش تعداد اسپرم هنوز به نتیجه‌ای نرسیده‌ای است. لقاح آزمایشگاهی (IVF) ممکن است گزینه مناسبی باشد.
اگر حداقل 2 سال است که سعی کرده‌اید به طور طبیعی با همسرتان باردار شوید به علت کاهش تعداد اسپرم هنوز به نتیجه‌ای نرسیده‌ای است. لقاح آزمایشگاهی (IVF) ممکن است گزینه مناسبی باشد.
در طیIVF، تخمک از تخمدان زن خارج می‌شود و در آزمایشگاه با اسپرم بارور می‌شود. سپس تخمک بارور شده برای رشد و نمو به رحم زن بازگردانده می‌شود.
تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)
تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) نوعی روش IVF است که در آن یک اسپرم مستقیماً به تخمک تزریق می‌شود تا آن را بارور کند. سپس تخمک بارور شده به رحم زن منتقل می‌شود. اگر حداقل 2 سال است که سعی کرده‌اید با همسرتان به طور طبیعی باردار شوید و اسپرم کمی دارید یا اصلاً اسپرم ندارید یا اسپرم با کیفیت پایینی دارید، ICSI ممکن است پیشنهاد شود.
قبل از انجام ICSI، شما و همسرتان باید یک ارزیابی داشته باشید تا مطمئن شوید که درمان مناسب است.این شامل سؤالاتی در مورد سابقه پزشکی و جنسی شما و آزمایشات غربالگری برای بررسی عفونت یا مشکلات ژنتیکی است که میتواند بر روی نوزاد شما تأثیر بگذارد و شانس عملکرد ICSI را تحت تأثیر قرار دهد.
لقاح اهدایی
لقاح اهدایی به معنای استفاده از اسپرم اهدایی توسط مرد دیگری است. ممکن است بخواهید از لقاح اهدایی به‌عنوان جایگزینی برای ICSI استفاده کنید، به خصوص اگر یک اختلال ژنتیکی دارید که میتواند به هر کودکی منتقل شود. در صورت لزوم می‌توان از آن به عنوان بخشی از IVF استفاده کرد. اگر قصد تلقیح از طریق اهدا کننده را دارید، باید به عنوان یک زوج در مورد پیامدهای آن برای شما و فرزندانتان مشاوره ارائه شود.
چگونه تعداد اسپرم را افزایش دهیم؟
برای افزایش تعداد اسپرم و تقویت باروری مردان، باید سبک زندگی و رژیم غذایی خود را اصلاح کنید. عواملی که بر سطح تستوسترون تأثیر می‌گذارند، بر کمیت و کیفیت اسپرم تأثیر دارند. به طور کلی برای افزایش تولید اسپرم و به حداقل رساندن ناهنجاری‌های آن رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:
از گرفتن حمام آب گرم خودداری کنید
دمای ایده آل برای تولید اسپرم حدود 34.5 است. مطالعات نشان می‌دهد مردانی که از حمام آب گرم اجتناب می‌کنند، 50 درصد افزایش تولید اسپرم را تجربه کرده‌اند.
استرس و اضطراب خود را کاهش دهید
استرس و اضطراب میتواند سیستم ایمنی بدن و تولید اسپرم را به شدت به خطر بیندازد. وقتی استرس ذهنی دارید، تولید اسپرم کاهش می‌یابد.
سیگار نکشید
سیگار علاوه بر تمام مضراتی که برای بدن وارد می‌کند، تعداد اسپرم‌ها را به شدت کاهش می‌دهد.
لباس زیر تنگ نپوشید
بیضه‌ها در کیسه‌های خارج از بدن قرار می‌گیرند زیرا باید دمای آن‌ها خنک‌تر از دمای بدن باشد. پوشیدن لباس زیر تنگ بیضه‌ها را به بدن نزدیک می‌کند و دمای آن‌ها را افزایش می‌دهد. بنابراین با پوشیدن لباس زیر گشاد و راحت می‌توانید تولید اسپرم را افزایش دهید.
استفاده از لپ تاپ و تلفن همراه را محدود کنید
مطالعات رابطه مستقیمی بین استفاده از لپ تاپ متصل به Wi-Fi و کاهش تعداد اسپرم نشان داده است. همچنین، قرار دادن تلفن همراه در جیب شلوار، بیضه‌ها را در معرض امواج الکترومغناطیسی قرار می‌دهد و اسپرم را ضعیف می‌کند. بنابراین بهتر است استفاده از وسایل الکترومغناطیسی را کاهش دهید.
برای افزایش تعداد اسپرم، تمرینات کج کردن لگن را انجام دهید
تمرینات کج کردن لگن شامل انقباض و رها کردن عضلات پایین لگن است. این تمرینات روی تعداد و کیفیت اسپرم‌ها تاثیری ندارند اما می‌توانند سرعت انزال را افزایش دهند. انجام تمرینات کج کردن لگن به تقویت کیفیت اسپرم کمک می‌کند.
از نوشیدن الکل خودداری کنید
الکل با تأثیر بر کبد، سطح استروژن را در بدن افزایش می‌دهد. همچنین میل جنسی و در نتیجه تعداد اسپرم‌ها را کاهش می‌دهد.
ویتامین‌ها و مکمل‌های غذایی مصرف کنید
هندوانه و تمام میوه‌ها و سبزیجات قرمز نیز حاوی لیکوپن هستند و می‌توانند تعداد اسپرم را بهبود بخشند.
برخی از مکمل‌ها حاوی ویتامین‌ها و آنتی اکسیدان‌هایی مانند کارنیتین، اسید فولیک، آرژنین، ویتامین E، سلنیوم، ویتامین C، گلوتاتیون، کوآنزیم Q10، آی کارنیتین و لیکوپن هستند که می‌توانند کیفیت را بهبود بخشند و برای درمان کم اسپرم توصیه می‌شوند. آنتی اکسیدان‌ها حاوی مواد معدنی و ویتامین‌هایی هستند که با غیرفعال کردن رادیکال‌های آزاد از آسیب به بدن جلوگیری می‌کنند. ویتامین C را می‌توان در پرتقال، توت، سیب زمینی، گوجه فرنگی و اسفناج نیز یافت. هندوانه و تمام میوه‌ها و سبزیجات قرمز نیز حاوی لیکوپن هستند و می‌توانند تعداد اسپرم را بهبود بخشند.
رژیم غذایی مناسب داشته باشید
داشتن رژیم غذایی مغذی بر تولید اسپرم و کیفیت آن تأثیر می‌گذارد. خوردن غذاهای کم چرب، غذاهای غنی از کربوهیدرات و پروتئین، سبزیجات و غلات کامل میتواند اسپرم ضعیف را بهبود بخشد و تولید اسپرم را افزایش دهد.
از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خودداری کنید
برخی از مواد شیمیایی موجود در محیط کار، هوا یا حتی محصولات مراقبت شخصی می‌توانند یک عامل خطر برای باروری باشند. این مواد شیمیایی که باید از آن‌ها اجتناب شود عبارتند از:
سرب (در لوله‌ها، رنگ و گرد و غبار)، استایرن و استون (در پلاستیک، مواد بسته بندی و مصالح ساختمانی)، بخار جیوه (در ذرات و فلزات صنعتی)، دیبروم کلروپروپان (در آفت کش ها).
از دوچرخه سواری طولانی مدت خودداری کنید
دوچرخه سواری طولانی مدت تعداد اسپرم‌های طبیعی را کاهش می‌دهد و در نتیجه باروری مردان را کاهش می‌دهد. این به دلیل افزایش دمای بیضه‌ها در لباس‌های تنگ دوچرخه سواران است.
از بیماری‌های مقاربتی جلوگیری کنید
بیماری‌های مقاربتی مانند ایدز، سوزاک، کلامیدیا، عفونت بیضه، عفونت غده پروستات و ... باعث کاهش کمیت و کیفیت اسپرم می‌شود. برای پیشگیری از این بیماری‌ها، باید از محافظ‌های استاندارد در هنگام مقاربت جنسی استفاده کنید و مطمئن شوید که شریک زندگی‌تان به بیماری‌های مقاربتی مبتلا نیست. لازم به ذکر است که برخی از آزمایشات برای تشخیص این بیماری‌ها باید به طور منظم انجام شود، به خصوص در صورت داشتن چندین شریک جنسی.
برای درمان اسپرم ضعیف چه بخوریم؟
داشتن یک رژیم غذایی مغذی برای داشتن اسپرم سالم و افزایش تعداد اسپرم ضروری است. در ادامه غذاهایی که عوامل ناباروری مردان را به حداقل می‌رسانند عبارتنداز:
سیر برای افزایش تحرک اسپرم و محافظت از اسپرم گردو برای افزایش عمر اسپرم تخم مرغ برای غیرفعال کردن رادیکال‌های آزاد در خون تخم کدو تنبل برای متعادل کردن سطح تستوسترون اسفناج برای بهبود شکل اسپرم مارچوبه برای محافظت از اسپرم در برابر رادیکال‌های آزاد هویج برای افزایش تعداد و تحرک اسپرم ریشه ماکا برای افزایش تعداد و تحرک اسپرم و همچنین میل جنسی چای سبز برای از بین بردن رادیکال‌های آزاد جینسینگ برای افزایش تولید اسپرم و قدرت جنسی شکلات تلخ برای افزایش تعداد اسپرم و حجم مایع منی روی برای افزایش کمیت و کیفیت اسپرم زالزالک برای نرمال نگه داشتن دمای کیسه بیضه و جلوگیری از تخریب اسپرم در اثر حرارت بالا انار برای افزایش تولید اسپرم عسل برای افزایش تعداد و تحرک اسپرم
بارداری پوچ یا مولار
بارداری پس از بارور شدن تخمک و فرورفتن آن در رحم اتفاق می افتد. با این حال، گاهی اوقات، این مراحل ابتدایی ظریف ممکن است با هم مخلوط شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، ممکن است بارداری آنطور که باید پیش نرود و این موضوع میتواند دلخراش باشد
بارداری پس از بارور شدن تخمک و فرورفتن آن در رحم اتفاق می افتد. با این حال، گاهی اوقات، این مراحل ابتدایی ظریف ممکن است با هم مخلوط شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، ممکن است بارداری آنطور که باید پیش نرود و این موضوع میتواند دلخراش باشد، حتی اگر تقصیر کسی نباشد. بارداری مولار با پوچ زمانی اتفاق می‌افتد که جفت به طور طبیعی رشد نمی‌کند. حدود 1 مورد از هر 1000 بارداری (0.1 درصد) حاملگی مولار است. این نوع بارداری دوام نمی‌آورد زیرا جفت به طور معمول نمی‌تواند نوزاد را تغذیه یا رشد دهد. در موارد نادر، ممکن است خطرات سلامتی مادر را نیز به دنبال داشته باشد. شما می توانید این بارداری مولار یا پوچ را داشته باشید حتی اگر قبلا یک بارداری معمولی داشته‌اید. و خبر خوب این است که شما می‌توانید یک بارداری کاملاً طبیعی و موفق بعد از بارداری مولار یا پوچ داشته باشید.
بارداری پوچ یا مولار چیست؟
حاملگی پوچ زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک و اسپرم در هنگام لقاح به طور نادرست به هم متصل می‌شوند و به جای جفت سالم، یک تومور غیر سرطانی تشکیل می‌شود. تومور یا خال نمی‌تواند جنین در حال رشد را پشتیبانی کند و بارداری به پایان می‌رسد. به آن خال هیداتی فرم نیز می‌گویند. بارداری مولار نوعی بیماری تروفوبلاستیک حاملگی است. در بارداری مولار، تومور در رحم رشد می‌کند. تومور به صورت کیست‌های پر از مایع شبیه خوشه‌های انگور تشکیل می‌شود.
چه کسانی احتمال بارداری پوچ یا مولار دارند؟
اگرچه بارداری مولار بسیار نادر است، اما هر کسی ممکن است حاملگی مولار داشته باشد. احتمال بارداری مولار در شما بیشتر است اگر:
کمتر از 20 سال سن دارید. بالای 40 سال سن دارید. سابقه بارداری مولار داشته باشید. دو یا چند سقط جنین داشته‌اید. در مکان‌های جغرافیایی خاصی از جمله فیلیپین، آسیای جنوب شرقی و مکزیک زندگی کنید. در ایالات متحده، زنان اروپایی در مقایسه با زنان سایر اقوام در معرض خطر بیشتری برای بارداری مولار قرار دارید.بارداری پوچ یا مولار چقدر شایع است؟
کمتر از 1٪ از تمام بارداری‌ها، حدود 1 در 1000 حاملگی مولار است.
انواع بارداری پوچ یا مولار کدامند؟
بردار پوچ به دو دسته کامل و جزئی تقسیم می‌شوند.
بارداری پوچ کامل
این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های غیرطبیعی در رحم بعد از لقاح رشد می‌کنند و هیچ نشانه‌ای از بچه‌دار شدن وجود ندارد.
حاملگی پوچ جزئی
این موضوع زمانی رخ می‌دهد که ممکن است علائم اولیه یک نوزاد وجود داشته باشد، اما نمی‌تواند به طور کامل رشد کند یا زنده بماند.
علت بارداری پوچ چیست؟
این مشکل به دلیل مشکلات تخمک بارور شده است. سلول‌های طبیعی انسان حاوی 23 جفت کروموزوم هستند که یکی از آن‌ها از مادر و دیگری از پدر است. این ساختارها حاوی اطلاعاتی هستند که به سلول‌های بدن می‌گویند چه کاری انجام دهند. در حاملگی مولار، مجموعه‌ای از کروموزوم‌های اضافی وجود دارد که از پدر می‌آید. وقتی این اتفاق می‌افتد، یک تخمک بارور شده نمی‌تواند زنده بماند. معمولاً چند هفته پس از بارداری از بین می‌رود.
علائم بارداری پوچ
بارداری مولار یا پوچ ممکن است در ابتدا مانند یک بارداری معمولی احساس شود. با این حال، اگر علائم و نشانه‌های زیر را دارید پس بارداری شما با بارداری معمولی فرق دارد.
خون ریزی
ممکن است در سه ماهه اول (تا 13 هفته) خونریزی قرمز روشن تا قهوه‌ای تیره داشته باشید. اگر حاملگی مولار کامل داشته باشید این احتمال بیشتر است. خونریزی ممکن است دارای کیست‌های انگور مانند (لخته شدن بافت) باشد.
hCG بالا همراه با حالت تهوع و استفراغ شدید
هورمون hCG توسط جفت ساخته می‌شود. این هورمون‌ها مسئول ایجاد مقدار مشخصی تهوع و استفراغ بسیاری درزنان باردار می‌شود. در بارداری مولار، ممکن است بافت جفت بیش از حد طبیعی باشد. سطوح بالاتر hCG ممکن است منجر به حالت تهوع و استفراغ شدید شود.
درد و فشار لگن
بافت‌ها در بارداری مولار سریع‌تر از آنچه باید رشد می‌کنند، به خصوص در سه ماهه دوم. ممکن است معده شما برای آن مرحله اولیه بارداری خیلی بزرگ به نظر برسد. رشد سریع نیز میتواند باعث فشار و درد شود.
سایر علائم
عدم ضربان قلب و حرکت جنین فشار خون بالا کم خونی (آهن کم) پره اکلامپسی (فشار خون بسیار بالا) کیست‌های تخمدان پرکاری تیروئیدبیشتر بخوانید: سونوگرافی واژینال در بارداری، کی و چرا؟
نحوه تشخیص بارداری پوچ یا مولار
پزشک شما ممکن است این مشکل را زمانی که آزمایش سونوگرافی انجام می‌دهد متوجه شود. در طول سونوگرافی پزشک از امواج صوتی برای مشاهده داخل رحم شما استفاده می‌کند. همچنین ممکن است از طریق آزمایش خون مشکل را تشخیص دهند. هنگامی که باردار هستید، سطح هورمون HCG (گنادوتروپین جفتی انسان) افزایش می‌یابد. اگر حاملگی مولار دارید، سطح HCG شما اغلب بسیار بالاتر از آن چیزی است که باید باشد.
نحوه درمان بارداری پوچ
اکثر بارداری‌های مولار خود به خود به پایان می‌رسد. در این موارد، کیست‌های انگور مانند از رحم و به طور طبیعی از واژن عبور می‌کنند. برخی از زنان نیاز به درمان برای برداشتن حاملگی مولار دارند که این درمان‌ها ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
اتساع و کورتاژ (D C)
در طی این روش، پزشک دهانه رحم شما را با ابزارهای مخصوص باز می‌کند و بافت را از رحم شما خارج می‌کند. اگر قصد دارید دوباره باردار شوید، این روش بهترین گزینه برای شماست. قبل از انجام این روش تحت بیهوشی یا بی‌حس قرار داده می‌شوید. اگرچه D C گاهی اوقات به عنوان یک روش سرپایی در مطب پزشک برای شرایط دیگر انجام می‌شود، اما برای بارداری مولار معمولاً در بیمارستان به عنوان یک جراحی بستری قابل انجام است.
داروهای شیمی درمانی
اگر حاملگی مولار شما در گروه خطر بالاتری قرار میگیرد به دلیل احتمال ابتلا به سرطان یا به دلیل اینکه به هر دلیلی در دریافت مراقبت مناسب مشکل داشته‌اید ممکن است پس از D C، برخی از درمان‌های شیمی درمانی دریافت کنید. اگر سطح hCG شما به مرور زمان کاهش نیابد، این احتمال بیشتر است.
هیسترکتومی
هیسترکتومی جراحی است که کل رحم را از بین می‌برد. اگر نمی‌‌خواهید دوباره باردار شوید، ممکن است این گزینه را انتخاب کنید. برای این روش کاملاً بیهوش می‌شوید. هیسترکتومی یک درمان رایج برای بارداری مولار نیست.
RhoGAM
اگر خون Rh منفی دارید، دارویی به نام RhoGAM را به عنوان بخشی از درمان خود دریافت خواهید کرد. این از برخی عوارض مربوط به ایجاد آنتی بادی جلوگیری می‌کند. اگر گروه خونی A-، O-، B یا -AB دارید، مطمئن شوید و به پزشک خود اطلاع دهید.
مراقبت‌های پس از درمان برای بارداری پوچ
بعد از بارداری مولار یا پوچ شما می‌توانید به محض اینکه احساس آمادگی کردید رابطه جنسی داشته باشید، اما استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری در زمانی که مراقبت‌های بعدی را دریافت می‌کنید لازم است با مشورت پزشک انجام شود.
مراقبت‌های بعدی پس از درمان برای بارداری مولار، آزمایش خون و ادرار به طور منظم برای بررسی سطح هورمون hCG شما به حالت عادی انجام می‌شود. اگر سطح هورمون شما به حالت عادی برنگردد، به درمان بیشتری نیاز خواهید داشت.
بعد از بارداری مولار یا پوچ شما می‌توانید به محض اینکه احساس آمادگی کردید رابطه جنسی داشته باشید، اما استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری در زمانی که مراقبت‌های بعدی را دریافت می‌کنید لازم است با مشورت پزشک انجام شود. داشتن بارداری مولار بر شانس باردار شدن مجدد شما تأثیری ندارد. اما این مهم است که قبل از شروع تلاش برای بچه دار شدن، صبر کنید تا پزشک به شما بگوید که بی‌خطر است.
عوارض بارداری مولار
گاهی اوقات، قسمت‌هایی از بارداری مولار پس از پایان خود به خودی بارداری یا پس از درمان در رحم باقی می‌ماند. در این موارد، بیماری تروفوبلاستیک حاملگی مداوم ممکن است ایجاد شود.
بیماری تروفوبلاستیک حاملگی مداوم به این معنی است که جراحی اولیه برای برداشتن خال این بیماری را درمان نمی کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سلول‌های خال به لایه عضلانی اطراف رحم رشد کرده‌اند. خالی که در لایه عضلانی رشد می‌کند، خال مهاجم نامیده می‌شود. خال‌های تهاجمی در کمتر از 1 زن از هر 5 زن پس از برداشتن کامل خال ایجاد می‌شود.
در موارد نادر، بیماری تروفوبلاستیک حاملگی مداوم باعث نوعی سرطان به نام کوریوکارسینوما می‌شود. کوریوکارسینوما در داخل رحم شکل میگیرد و ممکن است به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. پزشکان ممکن است برای تعیین اینکه آیا خال به ریه‌ها گسترش یافته یا خیر، رادیوگرافی قفسه سینه انجام دهند. اگر کوریوکارسینوما گسترش یافته باشد، به درمان‌های سرطان مانند شیمی درمانی نیاز دارد.
سایر عوارض احتمالی بارداری مولار عبارتند از:
عفونت خون (سپسیس) عفونت رحم پره اکلامپسی (فشار خون بسیار بالا) شوک (فشار خون بسیار پایین)آیا می‌توان از بارداری مولار یا پوچ جلوگیری کرد؟
هیچ راهی برای جلوگیری از بارداری مولار وجود ندارد. اگر قبلاً حاملگی مولار داشته‌اید، می‌توانید با اجتناب از بارداری دیگر به مدت یک سال پس از بارداری مولار اولیه، احتمال بروز عوارض را کاهش دهید. پزشک سطح HCG شما را یک بار در ماه تا یک سال کنترل می‌کند تا مطمئن شود هیچ اثری از بارداری مولار در رحم شما باقی نمی‌ماند.
بیشتر بخوانید: استریا دوران بارداری، روش‌های پیشگیری و درمان
سوالات متداول
مهم‌ترین عوامل موثر بر کفیت اسپرم چیست؟
تعداد اسپرم، تحرک اسپرم و مورفولوژی اسپرم
اسپرم ضعیف چه علایمی دارد؟
میل جنسی کم ، اختلال در نعوظ، درد یا تورم در بیضه‌ها، ظهور توده‌ها در بیضه‌ها، ریزش مو در صورت یا بدن، عدم تعادل هورمونی، منی رقیق شده و مقدار کمی مایع منی، مردانی که سابقه اختلال عملکرد جنسی، سرطان پروستات، مشکلات بیضه دارند یا تحت عمل جراحی خاصی روی بیضه‌ها، آلت تناسلی یا کشاله ران قرار گرفته‌اند.
نحوه درمان اسپرم ضعیف چگونه است؟
شامل درمان‌های پزشکی و درمان‌هایی شامل IVF، تزریق داخلی سیتوپلاسمی اسپرم، لقاح اهدایی.
حاملگی پوچ یا مولار چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
زمانی است که تخمک و اسپرم در هنگام لقاح به طور نادرست به هم متصل می‌شوند و به جای جفت سالم، یک تومور غیر سرطانی تشکیل می‌شود. تومور یا خال نمی‌تواند جنین در حال رشد را پشتیبانی کند.
چه زمانی باید با پزشکم تماس بگیرم؟
اگر باردار هستید و خونریزی از واژن، حالت تهوع و استفراغ شدید یا خروج کیست‌های انگور مانند از واژن خود را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. ارزیابی و درمان سریع برای جلوگیری از عوارض ضروری است.
برای بارداری پوچ یا مولار چه درمان‌هایی لازم است؟
اتساع و کورتاژ، شیمی درمانی، هیسترکتومی، دارویی به نام RhoGAM
سخن آخر
به طور خلاصه، تعداد کم اسپرم (الیگواسپرمی) یکی از علل اصلی ناباروری مردان در دنیای امروز است. عواملی مانند سیگار کشیدن، واریکوسل، سرطان پروستات، مصرف داروهای خاص، رژیم غذایی نامناسب و چاقی می‌توانند تعداد اسپرم را کاهش دهند. خوشبختانه، درمان‌های مختلف برای تعداد کم اسپرم شامل ICSI، IVF، اهدای اسپرم و داروهای هورمونی است.ایران به عنوان یکی از قطب‌های اصلی درمان ناباروری دارای بهترین کلینیک‌های باروری در جهان است که می‌توانید از امکانات و فناوری‌های استاندارد بهره‌مند شوید.
همچنین در خلاصه‌ای از بارداری پوچ یا مولار می‌توان گفت که بارداری مولار شایع نیست، اما ممکن است برای زنان در هر سنی اتفاق بیفتد. بارداری مولار میتواند یک تجربه طولانی و از نظر احساسی خسته کننده باشد. دوره درمان و انتظار نیز میتواند بر سلامت عاطفی، ذهنی و جسمی شما تأثیر بگذارد. مهم است که برای هر نوع از دست دادن بارداری به روشی سالم وقت بگذارید. با سایر زنانی که بارداری مولار را پشت سر گذاشته‌اند، در ارتباط باشید. درمان و مشاوره میتواند به شما کمک کند در آینده نه چندان دور منتظر بارداری و نوزادی سالم باشید.