به گزارش اقتصاد آنلاین؛ تحقیقات نشان داده است که وقتی صحبت از ابراز خشم به میان می آید، استاندارد دوگانه ای وجود دارد. برسکول و اوهلمان (۲۰۰۸) در مطالعه‌ای در مورد چگونه مشاهده شدن زنان و مردان در محل کار دریافتند که ارزیاب های زن و مرد هر دو موقعیت پایین تری به زنان خشمگین نسبت به همتایان مرد خود اختصاص می دهند. به عبارت دیگر، وقتی مردان بداخلاق و عصبانی می شوند، به نوعی قابل قبول تر است. هنگامی که زنان این کار را انجام می دهند، آن ها را پر اشکال یا بی کفایت در نظر می گیرند.
در کار بالینی خود با بزرگسالان، متوجه شدیم که تعداد بسیار بالاتری از مردان بداخلاق توصیف می شوند، در حالی که تعداد کمی از زنانی که با آن ها کار کردیم، مشکل مشابهی با خشم نشان می دهند. علاوه بر این، متوجه شدیم که بسیاری از مردانی که بد خلقی دارند، بدترین حالت خشم را بر سر دوست دختر یا همسر خود خالی می کنند، به خصوص اگر با هم زندگی کنند.
چرا اکثر مردانی که بد اخلاقند تغییر نمی کنند؟ اغلب به این دلیل است که اطرافیانشان به آن ها اجازه می دهند قسر در بروند. به عبارت دیگر، هیچ عواقبی برای عصبانیت آن ها در نظر نمی گیرند. دلایلی که چرا زنان و بسیاری از مردان همجنس گرا به شریک مرد خود اجازه می دهند که از این موضوع قسر در بروند، این است که از رویارویی با او یا مسئول شناختنش می ترسند.
برخی از مردانی که با بد اخلاقی دست و پنجه نرم می کنند، ویژگی های شخصیتی خود شیفته را بروز می دهند. به طور خاص، این مردان بیشتر بر احساسات، تصویری از خود پسندی و قدرت خود متمرکز هستند تا اینکه بر احساس هر کسی که با آن ها در رابطه است تمرکز کنند. در اصل، مرد بالغی که بر اساس خلق و خوی بد رفتار می کند، خود خواه است.
در این زمینه بخوانید؛
به مشکل برچسب بزنید – عصبانیت توهین آمیز است!
شاید برای هر زن عجیب به نظر برسد که در مقابل مردی که قلدری می کند بایستد. متأسفانه، بسیاری از زنانی که در معرض قلدری شوهر قرار دارند، مسئولیت کار و همچنین مراقبت از کودکان را نیز بر عهده دارند. اگر این خانواده ها از نظر مالی نیز دچار مشکل باشند، زنان احساس می کنند در دام افتاده اند یا قادر به ترک آن زندگی نیستند. خبر خوب این است که مقابله با مشکل واداشتن مرد به توقف خشم و عصبانیت، نیازی به پایان دادن به رابطه یا ترک آن ندارد. اگرچه این رابطه ممکن است روزی به پایان برسد، اولین قدم برای زنان در این شرایط این است که بپذیرند عصبانیت مرد توهین آمیز است. هیچ‌کس نمی خواهد این اعتراف را بکند، اما تنها راهی است که یک زن می تواند از استرس شدیدی که در خانه تجربه می کند رهایی یابد.
به محض دیدن نشانه هایی که نشان می دهد عصبانیت مرد آماده فوران است، بینتان مرز بکشید.
اگر بتوانید نحوه واکنش خود به عصبانیت مرد را تغییر دهید، در واقع قادرید پویایی رابطه را تغییر دهید. در رابطه با فردی سوء استفاده گر و بد اخلاق، روند اغلب به این صورت است: مرد از عصبانیت منفجر می شود. زن سعی می کند او را آرام و خوشحال کند یا از نظر فیزیکی در خانه یا آپارتمان از او فاصله می گیرد که انگار می خواهد پنهان شود. اگر با خلق و خوی تند و زننده مرد روبرو هستید، بدانید که ۱۰۰ درصد بر احساسات خود متمرکز است و مشکل در اینجاست. دفعه بعد که عصبانی شد، واضح صحبت کنید و با حالت خنثی صورت و لحن صحبت کردن بگویید که چه احساسی دارید.
بگویید باید بد اخلاقی اش را تحمل کند و به بیرون یا جای دیگری برود زیرا اخلاق بدش باعث می شود که شما به شدت احساس ناراحتی کنید. اگر از رفتن امتناع کرد، شما اگر می توانید کمی از خانه خارج شوید. وقتی برگشتید، احساس صمیمیت با او نکنید. بزرگترین اشتباهی که زوج ها در چنین موقعیتی مرتکب می شوند، تلاش برای برقراری ارتباط مجدد از طریق رابطه جنسی است. در عوض، یک یا دو روز کمی از او فاصله بگیرید.
احساسات خود را فرو نخورید – آن ها را بیان کنید.
اگر از گروهی از زنان نظرسنجی کنید که با مردی بد اخلاق زندگی می کنند، متوجه خواهید شد که انزوا یک عامل اصلی است. در رابطه با کسی که طبق قانون پیش نمی رود و ناگهان از کوره در می رود، زن اغلب خود را از دوستان و خانواده دور می کند زیرا در مورد گفتن حقیقت به افراد نزدیک دچار تعارض است. این واقعیت را در نظر بگیرید که زن قبلاً در اوضاع خانه استرس دارد، پس چه کسی می خواهد با گوش دادن به گروهی از دوستان یا اعضای خانواده که توصیه می کنند چمدان های خود را ببندد و رابطه را پایان دهد، استرس را افزایش دهد؟
نکته کلیدی برای زنان این است که از خود بپرسند از نظر عاطفی چه احساسی دارند و دو یا سه نفر را بیابند که بتواند به آن ها اعتماد کنند. در غیر این صورت، این زنان به حالت انزوای عمیق تری می روند. اگر نگران دریافت توصیه های ناخواسته زیادی هستید، آن را مطرح کنید. به دوستتان بگویید فقط برای چند دقیقه می خواهید با حرف زدن خودتان را خالی کنید و هنوز برای نصیحت و مشورت آماده نیستید.
تصمیم بگیرید که چقدر زمان برای تغییر کردن شریکتان به او می دهید.
انتظار یک تغییر عمده در رفتار، آن هم یک شبه اشتباه است اما اگر در واکنش خود به عصبانیت های او ثابت و هوشیار باشید، ممکن است در عرض چند هفته یا چند ماه اتفاق بیفتد. اگر مدتی است که اخلاق بد شریک زندگیتان را تحمل کرده اید، احتمالاً آماده هستید که مشکل را برای همیشه کنار بگذارید. از خود بپرسید که چقدر می خواهید به او فرصت دهید تا رفتار خود را تغییر دهد و یک یا دو ماه به او فرصت دهید تا به طور جدی روی اخلاقش کار کند. به او توضیح دهید که نمی توانید در رابطه ای بمانید که با شما بدرفتاری شود و به او زمان می دهید تا رفتار خود را تغییر دهد. لازم نیست مدت زمان را به او بگویید. این اطلاعات را برای خود نگه دارید. اگر چند ماه گذشت و او هنوز هم گاهی اوقات کنترل خشم خود را از دست می دهد و شما را عصبانی می کند، به پایان دادن رابطه فکر کنید.
او کارهای (ذهنی) زیادی برای انجام دادن دارد.
مردی با اخلاق بد می تواند تغییر کند، اما فقط در صورتی که مایل به انجامش باشد. برای تغییر، او باید بفهمد چه چیزی باعث طغیان خشمش می شود و تصمیم بگیرد که کدام راه های جدید مقابله با خشم را می تواند انجام دهد. عاقلانه ترین انتخاب این است که چنین فردی به دنبال یک روان درمانگر باشد. لطفاً توجه داشته باشید که وظیفه یا مسئولیت زن این نیست که نقش روان درمانگر را بازی کند یا به او خدمات بدهد. اگر با چنین مردی سر و کار دارید، به او بگویید که با یک مشاور صحبت کند، به یک گروه کنترل خشم بپیوندد یا کتابی در این زمینه بخواند. به سادگی یادآوری کنید که راه هایی برای کمک به مردم برای مقابله با خشم وجود دارد و امیدوارید که او به خاطر آینده رابطه تان به اندازه کافی برای تغییر رفتار زشتش اهمیت قائل شود.