علائم افسردگی در کودکان
کودکان نیز مانند بزرگسالان ممکن است افسرده باشند. گاهی اوقات کودکان به ظاهر عادی و بدون هیچ مشکل اساسی زندگی ممکن است افسرده شوند.
این مشکل یک عدم تعادل شیمیایی در مغز است که باعث بروز افسردگی بالینی می شود. علائم خاصی وجود دارد که نشان از افسردگی در کودک می دهد بنابراین در صورت مشاهده این علائم دریافت کمک و درمان برای سلامت روانی بسیار مهم است.
علائم افسردگی در کودکان
بر اساس DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلال روانی) یک دوره افسردگی اساسی به عنوان رفتارهای افسرده ای توصیف می شود که به طور مداوم برای دو هفته یا بیشتر طول می کشد. بنابراین، اگر کودک شما بیش از دو هفته است که احساس ناامیدی یا غم دارد، باید باعث نگرانی شود.
در زیر علائم افسردگی طبق دستورالعمل DSM آمده است. فرد باید حداقل پنج مورد از این رفتارها را برای مدت دو هفته یا بیشتر داشته باشد تا به طور رسمی مبتلا به افسردگی تشخیص داده شود:
- احساس غم و اندوه عمیق یا خلق افسرده که بیشتر روز (به مدت دو هفته یا بیشتر) ادامه دارد.
- کاهش علاقه به فعالیت ها (در اکثر اوقات روز یا تمام وقت).
- کاهش وزن قابل توجه (نه از طریق رژیم غذایی)، یا کاهش اشتها.
- مشکل در خواب (بی خوابی).
- خستگی و از دست دادن انرژی.
- هر روز احساس بی ارزشی می کنند.
- احساس گناه بیش از حد دارند.
- مشکل در تفکر، تصمیم گیری یا تمرکز به صورت روزانه.
- فکر به مرگ یا افکار خودکشی.
لطفا توجه داشته باشید که اگر فرزند شما از دست دادن یکی از عزیزان خود رنج می برد و مراحل غم و اندوه را طی می کند، داشتن علائم افسردگی طبیعی است. اگر به نظر می رسد که آن ها در مرحله افسردگی گیر کرده اند، زمان آن رسیده است که از مشاور کمک بگیرید تا با کمک آن ها به روند سوگ کمک کند.
با این حال، اگر آن ها از سوگ یا وضعیت پزشکی که علائم فوق را ایجاد می کند رنج نمی برند، باید برای تشخیص و درمان احتمالی اختلال افسردگی اساسی نزد متخصص برده شوید.
کمک به کودک افسرده در خانه
علاوه بر جستجوی کمک حرفه ای، چند کار وجود دارد که والدین می توانند در خانه برای کمک به فرزند افسرده خود انجام دهند:
۱. با فرزندتان در مورد احساساتش به شیوه ای دلسوزانه و همدلانه صحبت کنید.
نشستن رو در رو و پرسیدن از کودک در مورد احساساتش می تواند سخت باشد. با این حال، پیاده‌روی، بازی روی تخته یا بازی کردن در کنار فرزندتان می‌تواند به او اجازه دهد تا آرامش داشته باشد و احساسات خود را مطرح کند.
از فرزندتان سؤالات باز بپرسید که به بیش از یک بله یا نه ساده نیاز دارد تا در گفتگوهای معنادار شرکت کند. هرگز آن ها را در این حالت قضاوت نکنید زیرا این امر باعث می شود که آن ها خاموش شوند و از صمیمیت با شما دور گردند.
اشکالی ندارد که در طول مکالمه، مدت‌ها سکوت کنید، زیرا گاهی اوقات کودک در طول مدتی که با هم هستید، افکار و احساسات خود را پردازش می‌کند. لازم نیست فضا و زمان را با صحبت کردن پر کنید زیرا سکوت گاهی مفید است.
۲. فعالیت هایی را ارائه دهید که به آن ها کمک می کند آرام شوند
برای بچه های کوچکتر، راه های ساده ای وجود دارد که به آن ها کمک می کند تا آرام شوند.
فرصت‌هایی برای بازی فراهم کنید که برایشان آرامش‌بخش باشد، مانند رنگ‌آمیزی، نقاشی، کار با خاک رس، یا بازی با اسباب‌بازی‌های شن و ماسه. فعالیت هایی را پیدا کنید که مورد علاقه کودکتان بوده و برای سن او مناسب هستند.
۳ . زمان نمایش را محدود کنید.
بازی های ویدیویی و استفاده از گوشی برای کاهش افسردگی کودک شما مفید نیست. این اغلب می تواند فراری برای کودک باشد.
بنابراین زمان حضور در مقابل تلویزیون، لپ‌تاپ، تلفن هوشمند، بازی‌های ویدئویی و تبلت و غیره را محدود کنید. هر وسیله الکترونیکی که به نظر می‌رسد مانع از تعامل چهره به چهره کودک می گردند، باید محدود شود. محققان دریافته اند کودکانی که سطوح بالاتری از صفحه نمایش دارند در معرض خطر بیشتری برای اضطراب و افسردگی هستند.
فعالیت‌های جایگزینی را برای زمان نمایشگر ارائه دهید، مانند پیاده‌روی، کاردستی، نقاشی، ساخت‌وساز، دوچرخه‌سواری، بازی در بیرون، و غیره. برخی از کودکان ممکن است به‌قدری به زمان صفحه نمایش خود به عنوان منبع سرگرمی خود وابسته باشند که ممکن است نیاز داشته باشند شما نیز در فعالیت‌های جایگزین شرکت کنید.
اگر از افسردگی رنج می برد، کمبود دوستان دارد و عادت دارد هر روز بعد از مدرسه بنشیند و بازی های ویدیویی انجام دهد، نمی توانید به سادگی به فرزندتان بگویید که برای بازی به بیرون برود. بنابراین با کودک خود به بیرون بروید و طبیعت گردی کنید یا کودک خود را به زمین بازی ببرید و با هم سرگرم شوید تا او را درگیر این فعالیت های جایگزین کنید.
۴. ترویج زمان در فضای باز و فعالیت های بدنی.
فرزندان خود را تشویق کنید تا در فعالیت هایی که به ویژه طبیعت را در بر می گیرد مانند طبیعت گردی شرکت کنند. این فعالیت ها را با آن ها انجام دهید تا به آن ها کمک کنید که در فعالیت ها شرکت کنند.
۵. در هنگام بروز مشکلات و کارهای دشوار به کودک خود کمک کنید.
به آن ها کمک کنید تا کارهای خود را به بخش های کوچکتر و قابل کنترل تر تقسیم کنند. کودکان مبتلا به افسردگی اغلب در انجام مشکلات و وظایف بزرگ مشکل دارند و آن ها را طاقت فرسا می دانند. کمک به آن ها برای تقسیم کار به وظایف کوچکتر و قابل مدیریت به افزایش اعتماد به نفس آنها در هنگام تسلط بر وظایف کوچک کمک می کند.
تسلط بر کارهای کوچک منجر به تسلط بر کارهای بزرگتر در طول زمان می شود. این فرآیند در طول زمان، صبر و تمایل به کار در فرزندتان را افزایش می دهد. این به این معنی نیست که کار را انجام دهید یا مشکل را به عهده بگیرید.
در بسیاری از مواقع تمام چیزی که کودک نیاز دارد این است که شما کارهای بزرگتر را به کارهای کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید و با صبر و حوصله با فرزندتان درمورد تکمیل این وظایف کوچکتر صحبت کنید.
۶. به فرزندتان کمک کنید استرس زندگی را کاهش دهد.
وقتی کودکان افسرده هستند، به طور کلی در انجام فعالیت های زندگی با مشکل بیشتری مواجه می شوند. فعالیت هایی که باعث افزایش استرس می شوند را کاهش دهید و به دنبال راه هایی برای کمک به کاهش استرس در زندگی کودک خود باشید.
۷. فضای مثبت را پرورش دهید.
نگرش ها، زبان و مکالمات منفی را کاهش یا حذف کنید. همچنین از صداهای بلند، رفتارهای پرخاشگرانه منفعلانه و هرگونه خشونت فیزیکی در خانه خودداری کنید.
خانه خود را از فضایی که همیشه متزلزل است به پناهگاهی امن برای فرزندتان تبدیل کنید که باعث می شود فرزندتان از نظر روحی، عاطفی و جسمی احساس امنیت بیش تری کند.
۸. به فرزندتان کمک کنید تا چیزهای مثبت را در موقعیت های زندگی ببیند.
در یک موقعیت به جای نکات منفی، به نکات مثبت اشاره کنید. به آن ها کمک کنید جنبه روشن هر موقعیتی را ببینند.
با گفتن کلماتی که نشاط آور، دلگرم کننده و مثبت هستند، الگوی دیدن نکات مثبت زندگی باشید. در برابر وسوسه بیان افکار منفی که به ذهن شما خطور می کند مقاومت کنید زیرا کودک شما می تواند احساسات و کلمات شما را تغذیه کند.
۹. وقتی فرزندتان در مورد احساسش صحبت می کند، باور کنید.
با حوصله به آن ها گوش دهید و حرف هایشان را جدی بگیرید. احساسات آن ها را نادیده نگیرید یا به حداقل برسانید. وقتی احساسات خود را باز می کنند ابراز همدردی و شفقت کنید. به آن ها کمک کنید تا از جملات “من احساس می کنم” در بیان احساسات خود استفاده کنند.
۱۰. الکل، مواد مخدر، سلاح ها و دارو را دور نگه دارید
این برای همه کودکان مهم می باشد، اما برای کودکانی که افسرده هستند حتی بیشتر ضروری است زیرا احتمال سوءمصرف مواد مخدر و الکل در آن ها افزایش می یابد.
افسردگی در کودکان همچنین احتمال اقدام به خودکشی را افزایش می دهند. بنابراین اسلحه ها و ابزارهایی مانند طناب و چاقوهایی که می توانند برای خودکشی استفاده شوند را دور از دسترس کودک نگه دارید.
۱۱. با کودک خود وقت بگذرانید
در طول روز، هر روز، زمانی را برای گذراندن اوقات با کیفیت با فرزندتان اختصاص دهید. شما ممکن است زمان محدودی داشته باشید و نتوانید یک ساعت یا بیشتر در روز را برای اختصاص دادن به یک با کودک خود اختصاص دهید، اما باید حداقل ۲۰ دقیقه در روز را در اختیار کودک خود قرار دهید.
۱۳. مشوق و حامی فرزندتان باشید.
به خاطر موقعیت و وضعیت فرزندتان عشق و علاقه خود را به دیگران نشان دهید. کمک کنید تا نگرش خود را مثبت نگه دارید تا فرزندتان نیز بتواند موارد مثبت را ببیند.
روزانه کلمات تأییدی ارائه دهید که بر اساس نتایج نهایی (مانند نمره یا برد) نباشد، بلکه تلاشی را که انجام می‌دهند تحسین کنید.
اگر نتیجه را تحسین کنید، وقتی تلاش‌هایشان به نتیجه نرسد، ناامید خواهند شد. اما اگر آن ها به خاطر تلاش‌هایشان بدون توجه به نتیجه مورد تحسین قرار گیرند، اعتماد به نفس بیش تری پیدا می کنند.
نویسنده: “کودکانه”
