حدود 16 درصد از جمعیت بالغ در سراسر جهان دچار یبوست مزمن هستند.
یبوست عارضه‌ای در دستگاه گوارش است که به موجب آن مواد دفعی در رودهٔ بزرگ سفت می‌شوند و دفع آن‌ها با درد و سختی و کندی توام است .
با این حال، این مشکل در میان کهنسالان به دلیل عوامل مرتبط با افزایش سن همچون کاهش تحرک بدنی، کمبود فیبر در رژیم غذایی، و استفاده از داروهایی که یکی از عوارض‌شان می‌تواند یبوست باشد، شایع‌تر است.
ارتباط یبوست مزمن با التهاب و اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی قبلا شناخته شده بود، اما پرسش‌های بی‌پاسخ بسیاری درباره رابطه سلامت گوارشی و عملکرد شناختی طولانی‌مدت وجود داشته است.
«عملکرد شناختی» به معنای ظرفیت ذهنی فرد برای یادگیری، تفکر، استدلال، حل مساله، تصمیم‌گیری، به یاد آوردن و توجه کردن است.
محققان برای یافتن پاسخ به این سؤالات، عادات قضای حاجت بیش از 112000 فرد بزرگسال را مورد ارزیابی قرار دادند. در مقایسه با افرادی که حداقل یک بار در روز مدفوع می‌کردند، شرکت‌کنندگان دارای یبوست به طرز چشمگیری وضعیت شناختی بدتر، معادل سه سال پیری شناختی افزوده داشتند.
میزان مدفوع کردن و عملکرد شناختی ذهنی فرد با میکروبیوم روده شرکت‌کنندگان نیز در ارتباط بود کسانی که کمتر مدفوع می‌کردند و عملکرد شناختی بدتری داشتند، یک باکتری مفید به نام «بوتیرات» کمتر داشتند.
این باکتری‌ها اسیدهای چرب تولید می‌کنند که از جدار روده محافظت می‌کند و از ورود باکتری‌ها و سایر میکروب‌ها به جریان خون جلوگیری می‌کند.
بنابر همین گزارش از میگنا خوردن میزان کافی فیبر که در سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل و آجیل یافت می‌شود، می‌تواند از یبوست جلوگیری کند. میزان کل فیبر باید حداقل 25 گرم در روز باشد. نوشیدن آب کافی مدفوع را نرم می‌کند و به انسان اجازه می‌دهد تا آن را بدون فشار دفع کند. حداقل چند بار ورزش در هفته و مدیریت استرس نیز می‌تواند به سلامت گوارشی و بهبود شناختی کمک کند.