به گزارش میگنا نظریه مقایسه اجتماعی یکی از اولین یافته های لئون فستینگر، روانشناس پیشرو در حیطه روانشناسی اجتماعی است این نظریه بیان میکند که انسانها ذاتا نیاز دارند خود را با دیگران مقایسه کنند و احساس ارزشمندی خود را برایناساس بنا میکنند. این مقایسه میتواند مثبت یا منفی باشد.
بهعنوانمثال، شما و دوستانتان ممکن است ظاهر، تواناییهای تحصیلی، تواناییهای ورزشی و سایر عوامل مشترکتان را با یکدیگر مقایسه کنید و بسته به اینکه خود را با چه کسی مقایسه میکنید، احساس بهتر یا بدتری به خودتان پیدا کنید. اگر بسکتبالیست باشید و خودتان را با ستاره تیم مقایسه کنید، ممکن است که انگیزه تان بیشتر شود، بیشتر تلاش کنید تا از ستاره تیم عملکرد بهتری داشته باشید. یا برعکس، ممکن است که احساس بی ارزشی بکنید و دست از تلاش بردارید.
بهطورکلی در مقایسه اجتماعی سه سطح وجود دارد:
مقایسه اجتماعی روبهبالا: مقایسه خود با فردی بهتر (که میتواند باعث شود احساس بدی نسبت به خود پیدا کنید).
مقایسه اجتماعی روبهپایین: مقایسه خود با فردی پایینتر (که میتواند باعث شود احساس بهتری نسبت به خود پیدا کنید).
مقایسه اجتماعی عرضی: مقایسه خود با فردی دارای شرایط مشابه (که بهطورکلی به احساسات خنثی منجر میشود).
انجام فعالیت
اگر از آن دسته افرادی هستید که معمولا خود را با دیگران مقایسه میکنند، در این فعالیت تعدادی استراتژی برای شما آوردهایم. کنار کارهایی که خودتان انجام میدهید تیک و کنار کارهایی که میخواهید شروع کنید ضربدر بزنید.
برای شبکههای اجتماعی، محدودیت تنظیم کنید.
وقتی که احساس غم یا بیحوصلگی میکنید، ممکن است بدون اینکه حواستان باشد، به شبکههای اجتماعی سر بزنید. اگر ناراحت باشید، نگاهکردن به افراد و زندگیشان، میتواند باعث شود احساس بدتری به خودتان پیدا کنید. زمانی که به شبکههای اجتماعی اختصاص میدهید را محدود کنید، یا حتی در مواقعی از روز که بیشتر امکان غمگین شدنتان وجود دارد، کلا از شبکههای مجازی اجتناب کنید.
از گروه دوستی که دارید بهره ببرید.
ممکن است دوستانی که در ورزش با هم رقابت سالم دارند، پا را از خطقرمز فراتر بگذارند و رقابتشان دیگر سالم نباشد. سعی کنید با دوستانتان در فعالیتهای غیررقابتی هم شرکت کنید و با تشویق و اظهارات مثبت، از یکدیگر حمایت کنید.
بر روی آینده تمرکز کنید.
باآنهمه کلاس، تکلیف و امتحان، نوجوان بودن آسان نیست. این مسئله میتواند به افکار منفی، اضطراب و گیج شدن منجر شود. کمد، اتاق، کلاسور و دفترچه یادداشت خود را با تصویر، استیکر یا دیگر بازنمودهای بصری که به آینده و نقاط قوتتان مربوط هستند، پر کنید.
قدردانی را تمرین کنید.
از لیست شکرگزاری، دفتر خاطرات یا دعاهای روزانه استفاده کنید تا موهبتهایی که در اختیار دارید را بشمارید و بر روی چیزهای خوبی که دارید تمرکز کنید.
نقاط قوت شخصیت خود را بهخاطر بسپارید.
مواقعی که احساس میکنید عملکرد همه از شما بهتر است، به نقاط قوتتان که در بخش اول کتاب شناسایی کردید، رجوع کنید. این نقاط قوت چه بودند؟ چگونه میتوانید از آنها استفاده کنید و زمانی که احساس ناراحتی میکنید، بهترین بخشهای وجودتان را به یادآورید؟
عفت حیدری نویسنده خانه تاب آوری و مترجم حدود ۷۰ عنوان کتاب در زمینه روانشناسی ؛ تاب آوری و مطالعات زنان است