به گزارش میگنا پریسا کربلایی حسنی در مصاحبه با خبرنگار اندیشه قرن درارتباط نکاتی درباره اینکه چگونه باید به کودکان و نوجوانان پول تو جیبی داد؟ و اصولا مدیریت پول توجیبی توسط والدین چگونه باید باشد پاسخ داد: برای کودک زیر پنج سال‌تان یک قلک بخرید، هر چند وقت یک بار یا به صورت منظم مبلغی پول به او بدهید و از او بخواهید تصمیم بگیرد چه مقدار را با شما در خرید از فروشگاه خرج کند و چه مقدار را به قلکش بیندازد. در یک روز خاص قلک را بشکنید و سعی کنید با ساختن یک روز به یادماندنی و خرید یک شی مطلوب برای کودکتان ارزش پس انداز را در ذهن او ماندنی کنید.
این روانشناس ادامه داد: مفاهیم پایه مالی، مثل پس انداز، خرج کردن و خیریه، مفاهیمی هستند که کودکان باید قبل از پنج سالگی آن‌ها را بیاموزند. هر کودکی باید در سنین پیش از پنج سالگی بار‌ها با این سوال مواجه شده باشد، چقدر پس انداز کنم؟ چقدر به دیگران کمک کنم؟ و چقدر خرج کنم؟ هرچه زودتر این سوالات مطرح شوند وقت بیشتری برای تمرین کردن پاسخ‌ها وجود دارد.
آیا باید به‌صورت بی‌قید و شرط به فرزندتان پول توجیبی بدهید؟
روانشناس کودک و نوجوان در پاسخ به سوال خبرنگار اندیشه قرن که آیا آیا باید به‌صورت بی‌قید و شرط به فرزندتان پول توجیبی بدهیم و همچنین کار‌هایی هست که اگر فرزندتان انجام دهد یا ندهد بر مبلغ پول توجیبی او تاثیر بگذارد؟ پاسخ دادند: باید تکلیف خود را با این مساله روشن کنید.
پول توجیبی برای شما چه نقش تربیتی دارد؟ آیا ابزاری است برای کنترل فرزندانتان؟ آیا راهی است برای تشویق او به پذیرفتن نقش‌ها و مسوولیت‌های بیشتر در خانواده؟ آیا فکر می‌کنید حق طبیعی او و نیاز ضروری اوست و شما نمی‌توانید آن را کم یا زیاد کنید؟ درست است که کودکان برای خرید مایحتاج ضروری خود، گذران اوقات خود در مدرسه و با دوستانشان، به پول نیاز دارند، اما شاید گاهی لازم باشد این پول را نه به سادگی بلکه در قبال پذیرش مسوولیت‌هایی به آن‌ها بدهید.
پول توجیبی نخستین پولی است که کودکان به‌صورت منظم در زندگی خود دریافت می‌کنند، اگر یک کودک بتواند بیاموزد چگونه این پول را میان نیاز‌های متنوعش و روز‌های ماه توزیع کند، در آینده نیز مشکلی در زمینه مدیریت درآمد ماهانه‌اش نخواهد داشت.
از طرفی اگر کودک بیاموزد که با پذیرفتن مسئولیت‌های بیشتر قادر است درآمد بیشتری کسب کند، از همین حالا نسبت تنگاتنگ میان پول و زحمت را درخواهد یافت، البته این به آن معنا نیست که کودک خود را به‌نحوی تربیت کنید که توقع داشته باشد برای هر مسوولیت ساده‌ای که به عهده می‌گیرد، پول دریافت کند.
در پایان پریسا کربلایی حسنی گفت: برخی از وظایف کودکان باید بدون چشم داشت از جانب آن‌ها و به‌عنوان وظایف بدیهی عضوی از خانواده انجام پذیرد؛ اما شما می‌توانید وظایف جانبی را بر‌عهده آن‌ها بگذارید و به‌خاطر آن به کودک پول بدهید. این تمرینی مناسب برای اشتغال آن‌ها در آینده است. از طرفی می‌توانید نسبتی میان خط قرمزهایتان در خانواده و دریافت پول توجیبی برقرار کنید، این بدین معنا نیست که از طریق فشار مالی از فرزندتان بخواهید درس بخواند و یا علایق شما را پی‌گیری کند، بلکه فقط در موارد بحرانی، می‌توانید از عدم پرداخت پول توجیبی به‌عنوان راهی برای جلوگیری از رفتار‌های ناپسند استفاده کنید.
این روانشناس ادامه داد: مفاهیم پایه مالی، مثل پس انداز، خرج کردن و خیریه، مفاهیمی هستند که کودکان باید قبل از پنج سالگی آن‌ها را بیاموزند. هر کودکی باید در سنین پیش از پنج سالگی بار‌ها با این سوال مواجه شده باشد، چقدر پس انداز کنم؟ چقدر به دیگران کمک کنم؟ و چقدر خرج کنم؟ هرچه زودتر این سوالات مطرح شوند وقت بیشتری برای تمرین کردن پاسخ‌ها وجود دارد.
آیا باید به‌صورت بی‌قید و شرط به فرزندتان پول توجیبی بدهید؟
روانشناس کودک و نوجوان در پاسخ به سوال خبرنگار اندیشه قرن که آیا آیا باید به‌صورت بی‌قید و شرط به فرزندتان پول توجیبی بدهیم و همچنین کار‌هایی هست که اگر فرزندتان انجام دهد یا ندهد بر مبلغ پول توجیبی او تاثیر بگذارد؟ پاسخ دادند: باید تکلیف خود را با این مساله روشن کنید.
پول توجیبی برای شما چه نقش تربیتی دارد؟ آیا ابزاری است برای کنترل فرزندانتان؟ آیا راهی است برای تشویق او به پذیرفتن نقش‌ها و مسوولیت‌های بیشتر در خانواده؟ آیا فکر می‌کنید حق طبیعی او و نیاز ضروری اوست و شما نمی‌توانید آن را کم یا زیاد کنید؟ درست است که کودکان برای خرید مایحتاج ضروری خود، گذران اوقات خود در مدرسه و با دوستانشان، به پول نیاز دارند، اما شاید گاهی لازم باشد این پول را نه به سادگی بلکه در قبال پذیرش مسوولیت‌هایی به آن‌ها بدهید.
پول توجیبی نخستین پولی است که کودکان به‌صورت منظم در زندگی خود دریافت می‌کنند، اگر یک کودک بتواند بیاموزد چگونه این پول را میان نیاز‌های متنوعش و روز‌های ماه توزیع کند، در آینده نیز مشکلی در زمینه مدیریت درآمد ماهانه‌اش نخواهد داشت.
از طرفی اگر کودک بیاموزد که با پذیرفتن مسئولیت‌های بیشتر قادر است درآمد بیشتری کسب کند، از همین حالا نسبت تنگاتنگ میان پول و زحمت را درخواهد یافت، البته این به آن معنا نیست که کودک خود را به‌نحوی تربیت کنید که توقع داشته باشد برای هر مسوولیت ساده‌ای که به عهده می‌گیرد، پول دریافت کند.
در پایان پریسا کربلایی حسنی گفت: برخی از وظایف کودکان باید بدون چشم داشت از جانب آن‌ها و به‌عنوان وظایف بدیهی عضوی از خانواده انجام پذیرد؛ اما شما می‌توانید وظایف جانبی را بر‌عهده آن‌ها بگذارید و به‌خاطر آن به کودک پول بدهید. این تمرینی مناسب برای اشتغال آن‌ها در آینده است. از طرفی می‌توانید نسبتی میان خط قرمزهایتان در خانواده و دریافت پول توجیبی برقرار کنید، این بدین معنا نیست که از طریق فشار مالی از فرزندتان بخواهید درس بخواند و یا علایق شما را پی‌گیری کند، بلکه فقط در موارد بحرانی، می‌توانید از عدم پرداخت پول توجیبی به‌عنوان راهی برای جلوگیری از رفتار‌های ناپسند استفاده کنید.