کودکان برای شادی، اعتمادبه‌نفس و موفقیت به چه چیزهایی نیاز دارند

کمک به شکوفایی کودک
آیا می‌خواهید به کودکتان اطمینان دهید که زندگی خوبی در انتظارش است؟ بنابراین باید عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی در حال و آینده را بشناسید.

چه چیزی باعث شادی، اعتمادبه‌نفس و موفقیت کودکان می‌شود؟
هوش بالا و زندگی راحت و بدون استرس، یا شاید مدرسه و محل زندگی؟ البته همۀ این عوامل مهم هستند، اما آن تأثیر واقعی و نهایی را ندارند و نیز به‌سختی تغییر می‌کنند. خوشبختانه این تغییر واقعی که از سلامت روان ناشی می‌شود، کنترلش در دستان شماست. هر فرد بزرگسالی می‌تواند روی کودک خود تأثیر بگذارد و او را برای زندگی شاد، موفق و با اعتمادبه‌نفس آماده کند. هر کودکی استعدادی بالقوه و منحصربه‌فرد دارد، اما همۀ آنها به شکوفایی نمی‌رسند. به همین خاطر همۀ کودکان نمی‌توانند مهارت‌های خود را توسعه دهند و به زندگی پربار و رضایتمندی برسد.

برای بسیاری از کودکان میان واقعیت و استعداد بالقوه‌شان شکاف عمیقی وجود دارد و چالش‌های زندگی ممکن است آنها را از رسیدن به زندگی مطلوب بازدارد. با این‌حال تغییرات کوچک برای بسیاری می‌تواند باعث ایجاد تفاوت‌های بزرگ شود. انسان‌ها زندگی را بدون دانستن چیزی شروع می‌کنند و توانایی‌های بالقوۀ زیادشان آنها را به افرادی منحصربه‌فرد بدل می‌کند؛ اما گِل رُس نیستند که همیشه آمادۀ قالب‌گیری باشند.

درک کنونی از تفاوت‌های فردی به ما می‌گوید که رفتار کودکان گِل رُس نیستند که به هر شکلی درآیند. انسان‌ها زندگی را بدون دانستن چیزی شروع می‌کنند و توانایی‌های بالقوۀ زیادشان آنها را به افرادی منحصربه‌فرد بدل می‌کند؛ اما گِل رُس نیستند که همیشه آمادۀ قالب‌گیری باشند.

درک کنونی از تفاوت‌های فردی به ما می‌گوید که رفتار انسان‌ها نتیجۀ تعامل مساوی ژن و محیط است. تلاش برای تبدیل کودک به طرح کلی‌ای از شخصی دیگر احتمالاً به ناامیدی و سردرگمی هر دو طرف منجر خواهد شد. استعدادهایی که زودتر و با فشار والدین رشد می‌کنند همیشه پایدار نمی‌مانند، مخصوصاً اگر انگیزۀ والدین بیشتر از انگیزۀ کودک باشد. چنین استعدادهایی نه‌تنها ثابت نخواهند ماند، بلکه سلامت روان کودک را هم به طور جدی تحت تأثیر قرار خواهند داد.

وقتی کودکان تحت فشار قرار می‌گیرند، واکنش استرسی نشان می‌دهند و از موقعیت فرار می‌کنند و از انجام هر کاری سر بازمی‌زنند. حتی اگر استعدادشان باقی بماند، رابطۀ آنها با والدینِ سخت‌گیرشان حفظ نخواهد شد.

وانسا مایی، نوازندۀ ویالون، می‌گفت که چگونه مادر کنترل‌گر خود را کنار گذاشت: «از قفس طلایی مادرم نجات پیدا کردم.»


بزرگسالان مانند آینه عمل می‌کنند و بهترین‌ها را به کودک نشان می‌دهند.
کودکان یاد می‌گیرند از طریق واکنش‌های دیگران خودشان را درک کنند. کودکِ درحال‌رشد برای دیدن اعمال و موفقیت‌هایش به آینه‌ای نیاز دارد تا خود را آشکارا در آن تماشا کند. شما همان آینه هستید. کودکان در دوران کودکی می‌دانند که چه می‌خواهند، اما نمی‌دانند کارها چقدر خوب پیش می‌رود. حتی وقتی قدرت درک پیشرفت خود را دارند، بازهم تحسین و بازخورد مثبت بزرگسالان باعث افزایش اعتمادبه‌نفس و خوش‌بینی آنان می‌شود.


نویسنده: جنی هوپر
مترجمان: دکتر عبداله علیزاده(روانشناس بالینی)
مهزاد مقدم پناه
آیدا کیارستمی