اجرای قانون «تسهیل صدور مجوز» در حوزه روانشناسی تبعات دارد
سمیه فکریان دبیر اجرایی انجمن مشاوره‌ای ایران ضمن مصاحبه با برنامه «صبح و گفت‌وگو » رادیو گفت وگو، تذکر دکتر فاطمه قاسم پور عضو کمیسیون فرهنگی مجلس درمورد تبعات منفی اجرای قانون تسهیل صدور مجوزهای کسب و...

سمیه فکریان دبیر اجرایی انجمن مشاوره‌ای ایران ضمن مصاحبه با برنامه «صبح و گفت‌وگو » رادیو گفت وگو، تذکر دکتر فاطمه قاسم پور عضو کمیسیون فرهنگی مجلس درمورد تبعات منفی اجرای قانون تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار در حوزه روانشناسی را کاملاً بجا دانست و گفت: مشاوره و روانشناسی از صنف کسب و کار نیست.

وی افزود: هیئت تسهیل مقررات با هدف راه اندازی مشاغل و مانع زدایی از تولید تشکیل شده و ما هم قدردان این هدف ارزشمند هستیم اما مشاوره و روانشناسی از صنف کسب و کار نیست.

دبیر اجرایی انجمن مشاوره‌ای ایران اظهارکرد: ما نگرانی رئیس مرکز پایش و بهبود کسب و کار را درمورد اعمال سلیقه‌ای در پذیرش متقاضیان بجا می‌دانیم و به طولانی شدن صدور پروانه‌ها نیز نقد داریم و می‌دانیم افراد زیادی هستند که امیدی به دعوت شدن برای مصاحبه ندارند.

فکریان ادامه داد: درمورد صدور پروانه برای مشاوران باید به این نکته توجه کرد که مشاوران و روانشناسان با محرمانه‌ها و دین و دنیای مردم سروکار دارند، در جریان تصمیمات اصلی زندگی مراجعان خود هستند و آنها را در شغل و ازدواج و فرزندآوری و فرزندپروری همراهی می‌کنند و در سطح کلان، مهندسی جامعه را نیز بر عهده دارند.

وی تأکید کرد: روانشناسی مانند مشاغل حوزه صنایع و کشاورزی نیست که هیئت تسهیل مقررات به آن ورود کند و مجوز دهد به عبارتی دیگر صدور مجوز در این حوزه نباید طوری باشد که فقط نظارت‌های پسینی را داشته باشد و نظارت‌های پیشینی کنار گذاشته شود.

دبیر اجرایی انجمن مشاوره‌ای ایران برخورداری مشاوران و روانشناسان از تخصص لازم، اعتماد، صداقت، اصالت و اخلاق را لازمه ورود آن‌ها به زندگی خصوصی مردم دانست و گفت: صرفاً با بارگذاری مدرک نمی‌توان مجوز کار روانشناسی و مشاوره‌ای را به افراد داد.

وی ضمن انتقاد از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره که باید زودتر از اینها اقدام می‌کرد تا صنف روانشناسی از سایر صنوف جدا شود گفت: بیش از دو سال است که کسی نمی‌پرسد اعضای شورای این سازمان با کدام مجوز، سازمان را اداره می‌کنند و آیا مسئولان فعلی سازمان نظام روانشناسی مشروعیت قانونی دارند که همچنان در سازمان بوده و مسئولیت بر عهده دارند؟!