به گزارش میگنا دکتر مصطفی تبریزی، روانشناس در گفت وگو با خبرگزاری فارس در پاسخ به این پرسش که «چه تفاوتی بین وابستگی و دل بسته بودن وجود دارد؟»، اظهار داشت: وابستگی این است که مثلا کودکی به دنیا می‌آید نافش را قیچیی نکردند و این کودک برای بقای خود به مادر نیاز دارد.
وقتی احساس می‌کنیم بودن یا خوشحالی ما وابسته به یک نفر دیگر است انگار که ناف ما به آن متصل است؛ ما به این وابستگی می‌گوییم که چیز منفی است؛ اما وقتی دلبستگی داریم؛ یعنی به آن فرد علاقه داریم و دل‌مان پیش آن فرد است؛ خوشحال می‌شویم نزد او باشیم که این را دلبستگی گویند.
تبریزی تصریح کرد: دلبستگی هرچقدر باشد خوب است اما وابستگی به هر میزان باشد خوب نیست. اگر شخص فردی را که دلبسته اوست از دست بدهد متأسف می‌شود.
وقتی احساس می‌کنیم بودن یا خوشحالی ما وابسته به یک نفر دیگر است انگار که ناف ما به آن متصل است؛ ما به این وابستگی می‌گوییم که چیز منفی است؛ اما وقتی دلبستگی داریم؛ یعنی به آن فرد علاقه داریم و دل‌مان پیش آن فرد است؛ خوشحال می‌شویم نزد او باشیم که این را دلبستگی گویند.
تبریزی تصریح کرد: دلبستگی هرچقدر باشد خوب است اما وابستگی به هر میزان باشد خوب نیست. اگر شخص فردی را که دلبسته اوست از دست بدهد متأسف می‌شود.