به نـــام خـــدا
جناب آقای دکتر محمدباقر قالیباف
رییس محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام،
همان گونه که مستحضرید، اخیراً طرحی با عنوان «طرح اصلاح مادهی ١ قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران» توسط تعدادی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی ارایه شده است و در آن قید شده که «مرجع صدور مجوز فعالیت مشاورهای و مراکز مشاوره بر اساس مبانی و ارزشهای اسلامی مراکز مدیریت حوزههای علمیه کشور» باشد!
در ارتباط با این طرح موارد زیر به استحضار میرسد:
١ـ فعالیتهای آموزشی و تبلیغیِ مذهبی، و گسترش آموزهها و ارزشهای اسلامی از دیرباز و در سنت اجتماعی و تاریخی کشورمان برعهده روحانیت بوده و حوزههای علمیه در این زمینه نقش محوری داشتهاند. طبیعتاً این بخش از فعالیتها، که در قالب فعالیتهای مذهبی روحانیت محسوب میشود، هیچ گاه نیازی به اخذ مجوز از سازمانها و نهادهایی دیگر نداشته است.
٢ـ بر طبق قوانین جاری کشور، مراکز دانشگاهی مختلف به آموزش و تربیت روانشناسان در گرایشهای مختلف و با توجه به ویژگیهای فرهنگی و معنوی و مذهبی کشور میپردازند؛ و در نهایت، دانشآموختگان این رشتهها، بر اساس حوزههای فعالیت حرفهای، پروانه فعالیت خود در زمینه روانشناسی و مشاوره را از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره دریافت میکنند. صدور پروانه فعالیت در زمینه روانشناسی و مشاوره روانشناسی (licensure) فرایندی جدای از آموزش فراگیران است و صِرفِ وجود دورههای آموزشیِ یک رشته در یک سازمان یا مؤسسه آموزشی به معنای آن نیست که این سازمانها و مؤسسات در زمینه صدور پروانه فعالیت نیز ورود کنند. کما این که در حال حاضر دانشگاههای سراسری و آزاد متعدد در سطح کشور در حال تربیت گرایشهای مختلف روانشناسی هستند اما طبیعتاً و منطقاً، نه خودِ دانشگاهها و نه حتی وزارت علوم به امر صدور پروانه فعالیت حرفهای وارد نشدهاند. بنابراین، صِرفِ وجود دورههای دانشگاهی در یک نهاد توجیهکننده این نیست که صدور پروانه فعالیت حرفهای را نیز عهدهدار شود.
٣ـ با تأکید بر اهمیت فعالیتهای ترویجی و تبلیغی و آموزشیِ مذهبیِ روحانیت، و نیز تأکید بر متفاوت بودن آموزش و فعالیت حرفهای روانشناسی با آن، باید توجه داشت که گنجاندن تبصره پیشنهادی در این طرح موجب سوءتفاهم و خلط دو مبحث و فعالیت مجزا و پراهمیت خواهد شد که این امر تبعات منفی مهمی در حوزهی سلامت روان به همراه خواهد داشت.
بنابراین، انجمنهای علمی امضاکنندهی این نامه نظر خود را به شرح زیر اعلام میکنند:
«حیطه فعالیت سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در زمینه صدور پروانه فعالیت حرفهای به روانشناسان و مشاوران حیطهای مستقل از فعالیتهای ترویجی، آموزشی، تبلیغی و مشاورهایِ مذهبی و اسلامیِ روحانیت و حوزههای علمیه است. به دلیل سوءبرداشتها و تبعات منفی که تبصره پیشنهادشده ایجاد خواهد کرد، مخالفت خود را با این طرح و اضافه شدن تبصره مذکور به قانون سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران اعلام میکنیم و تقاضای خارج شدن آن از دستور کار مجلس را داریم.»
امید است با ایجاد انسجام بیشتر در جهت تقویت عملکرد نهادهای قانونی موجود در حیطه تخصص و رسالت علمی و اجتماعی هر یک به ارتقای خدمات ارایهشده به هممیهنان عزیز کمک شود.
با احترام مجدد،
امضا کنندگان :
دکتر حمید پورشریفی؛ رییس انجمن روانشناسی سلامت ایران
دکتر سامان توکلی، رییس انجمن علمی رواندرمانی ایران
دکتر رضا زمانی، رییس انجمن روانشناسی ایران
دکتر مجید صادقی، رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران
دکتر جواد محمودی قرایی، رییس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران
دکتر احمدعلی نوربالا، رییس انجمن علمی پزشکی روانتنی ایران
جناب آقای دکتر محمدباقر قالیباف
رییس محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام،
همان گونه که مستحضرید، اخیراً طرحی با عنوان «طرح اصلاح مادهی ١ قانون تشکیل سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران» توسط تعدادی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی ارایه شده است و در آن قید شده که «مرجع صدور مجوز فعالیت مشاورهای و مراکز مشاوره بر اساس مبانی و ارزشهای اسلامی مراکز مدیریت حوزههای علمیه کشور» باشد!
در ارتباط با این طرح موارد زیر به استحضار میرسد:
١ـ فعالیتهای آموزشی و تبلیغیِ مذهبی، و گسترش آموزهها و ارزشهای اسلامی از دیرباز و در سنت اجتماعی و تاریخی کشورمان برعهده روحانیت بوده و حوزههای علمیه در این زمینه نقش محوری داشتهاند. طبیعتاً این بخش از فعالیتها، که در قالب فعالیتهای مذهبی روحانیت محسوب میشود، هیچ گاه نیازی به اخذ مجوز از سازمانها و نهادهایی دیگر نداشته است.
٢ـ بر طبق قوانین جاری کشور، مراکز دانشگاهی مختلف به آموزش و تربیت روانشناسان در گرایشهای مختلف و با توجه به ویژگیهای فرهنگی و معنوی و مذهبی کشور میپردازند؛ و در نهایت، دانشآموختگان این رشتهها، بر اساس حوزههای فعالیت حرفهای، پروانه فعالیت خود در زمینه روانشناسی و مشاوره را از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره دریافت میکنند. صدور پروانه فعالیت در زمینه روانشناسی و مشاوره روانشناسی (licensure) فرایندی جدای از آموزش فراگیران است و صِرفِ وجود دورههای آموزشیِ یک رشته در یک سازمان یا مؤسسه آموزشی به معنای آن نیست که این سازمانها و مؤسسات در زمینه صدور پروانه فعالیت نیز ورود کنند. کما این که در حال حاضر دانشگاههای سراسری و آزاد متعدد در سطح کشور در حال تربیت گرایشهای مختلف روانشناسی هستند اما طبیعتاً و منطقاً، نه خودِ دانشگاهها و نه حتی وزارت علوم به امر صدور پروانه فعالیت حرفهای وارد نشدهاند. بنابراین، صِرفِ وجود دورههای دانشگاهی در یک نهاد توجیهکننده این نیست که صدور پروانه فعالیت حرفهای را نیز عهدهدار شود.
٣ـ با تأکید بر اهمیت فعالیتهای ترویجی و تبلیغی و آموزشیِ مذهبیِ روحانیت، و نیز تأکید بر متفاوت بودن آموزش و فعالیت حرفهای روانشناسی با آن، باید توجه داشت که گنجاندن تبصره پیشنهادی در این طرح موجب سوءتفاهم و خلط دو مبحث و فعالیت مجزا و پراهمیت خواهد شد که این امر تبعات منفی مهمی در حوزهی سلامت روان به همراه خواهد داشت.
بنابراین، انجمنهای علمی امضاکنندهی این نامه نظر خود را به شرح زیر اعلام میکنند:
«حیطه فعالیت سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در زمینه صدور پروانه فعالیت حرفهای به روانشناسان و مشاوران حیطهای مستقل از فعالیتهای ترویجی، آموزشی، تبلیغی و مشاورهایِ مذهبی و اسلامیِ روحانیت و حوزههای علمیه است. به دلیل سوءبرداشتها و تبعات منفی که تبصره پیشنهادشده ایجاد خواهد کرد، مخالفت خود را با این طرح و اضافه شدن تبصره مذکور به قانون سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران اعلام میکنیم و تقاضای خارج شدن آن از دستور کار مجلس را داریم.»
امید است با ایجاد انسجام بیشتر در جهت تقویت عملکرد نهادهای قانونی موجود در حیطه تخصص و رسالت علمی و اجتماعی هر یک به ارتقای خدمات ارایهشده به هممیهنان عزیز کمک شود.
با احترام مجدد،
امضا کنندگان :
دکتر حمید پورشریفی؛ رییس انجمن روانشناسی سلامت ایران
دکتر سامان توکلی، رییس انجمن علمی رواندرمانی ایران
دکتر رضا زمانی، رییس انجمن روانشناسی ایران
دکتر مجید صادقی، رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران
دکتر جواد محمودی قرایی، رییس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران
دکتر احمدعلی نوربالا، رییس انجمن علمی پزشکی روانتنی ایران