خواب و کمک به دیگران

محققان آمریکایی نشان داده اند که تصمیم افراد برای کمک به دیگران، به میزان خواب در سطوح فردی، گروهی و حتی اجتماعی بستگی دارد محققان دانشگاه کالیفرنیا، دریافته اند که کم خوابی تمایل افراد برای کمک به دیگران را کاهش می دهد.
یافته های محققان، نشان داد که کم خوابی با کاهش فعالیت در شبکه شناخت اجتماعی مغز مرتبط است تمایل ما برای کمک به یکدیگر، برای جامعه بشری اساسی است. محققان در سه آزمایش مختلف، چگونگی تأثیر کم خوابی بر این رفتار ضروری انسان را بررسی کردند.

ابتدا، تمایل فردی برای کمک به دیگران از طریق یک پرسشنامه نوع دوستی، پس از یک شب خواب طبیعی و یک شب محرومیت از خواب، مورد ارزیابی قرار گرفت. محققان فعالیت مغزی این افراد را با استفاده از تصویربرداری fMRI ارزیابی کردند.
سپس در آزمایش دوم، به گروهی از افراد که خاطرات خواب خود را به منظور ارزیابی کیفیت و کمیت خواب، ثبت می کردند، یک پرسشنامه نوع دوستی داده شد.

در سومین آزمایش، محققان کمک های مالی در ایالات متحده را طی هفته های قبل و بعد از ساعت تابستانی، مطالعه کردند.

fMRI نشان داد که محرومیت از خواب باعث کاهش فعالیت در شبکه شناخت اجتماعی مغز می شود. به طور کلی، این اختلال در فعالیت مغزی با تمایل کمتری برای کمک به دیگران در دو آزمایش اول مرتبط بود. در آزمایش سوم نیز نشان داده شد که میزان کمک های اهدایی، به دنبال محرومیت از یک ساعت خواب به دلیل ساعت تابستانی، 10 درصد کاهش یافت.

محققان اظهار داشته اند، یافته های ما نشان می ‌دهند که اعمال نوع دوستانه، از جمله تلاش برای کمک به قربانیان بلایای طبیعی یا جنگ، می‌ تواند با یک کاهش جزیی در خواب جامعه، مختل شود. کمک کردن یک ویژگی اصلی و اساسی نوع بشر است. نحوه عملکرد ما به عنوان یک گونه اجتماعی عمیقاً به میزان خواب ما بستگی دارد نتایج تحقیقاتی در مجله PLOS Biology منتشر شده اند.

بنا برهمین گزارش از میگنا رسانه سلامت روان کشور بشردوستی عبارتست از اصول اخلاقی که مرتبط با نیکوکاری، مهربانی، همدردی و ... نسبت به همهٔ مردم جهان می‌باشد.
این مفهوم به بلندای تاریخ قدمت دارد ولی وجه اجتماعی و فراگیر آن را می‌توان جدید و تکامل‌یافتهٔ وجه فردی بشردوستی دانست که قدمت آن به چندین دهه می‌رسد افراد بشردوست، انسان‌ها را به صرف همنوع بودنشان پذیرا هستند و معیار دیگری برای کمک به دیگران برای خود قائل نیستند.