یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد افراد متمایل به گوشتخواری، بیشتر برون گرا بوده و گیاهخواران تمایلات درونگرایانه تری نسبت به عاشقان گوشت دارند. البته طی این مطالعات مشخص شد گیاهخواران لاغرتر از همسالان خود که گوشتخوار هستند بوده این تفاوت وزن احتمالاً به این دلیل است که اجتناب از غذاهای حیوانی باعث کاهش مصرف چربی و قند می شود.
دکتر ورونیکا ویت، یکی از نویسندگان مطالعه فوق اعلام کرد دقیقاً مطمئن نیست که چرا گیاهخواران بیشتر درونگرا هستند.
وی در این رابطه گفت: موضوع فوق می تواند به این دلیل باشد که افراد درونگراتر تمایل به عادات غذایی محدودتر دارند یا به دلیل عادات غذایی که دارند از نظر اجتماعی جداتر هستند.
این نتایج حاصل از مطالعه ۸۹۴۳ نفر در آلمان است که به همراه سایر معیارها تحت آزمایش شخصیتی قرار گرفتند.
محققان انتظار داشتند که بین رژیم غذایی و روان رنجوری ارتباط پیدا کنند، اما این ارتباط به طور مشهود وجود نداشت.
دکتر ویت در این رابطه گفت: تحلیل های قبلی نشان داده بود که افراد عصبی معمولاً بیشتر از گروه های خاصی از غذاها اجتناب کرده و رفتار محدودتری دارند. ما در اینجا فقط بر روی اجتناب از محصولات حیوانی تمرکز کردیم و نتوانستیم هیچ ارتباطی را بین رژیم غذایی و مشکلات روانی مشاهده کنیم.
البته طی مطالعات پیشین مشخص شده بود افرادی که روان رنجور هستند بیشتر در معرض افسردگی و اضطراب قرار دارند و از سوی دیگر، برخی تحقیقات نشان می دهد که رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه با افسردگی مرتبط است. با این حال، هیچ مدرکی در این مورد طی مطالعه فعلی به دست نیامد.
دکتر ویت درباره این مساله گفت: این امکان وجود دارد که در تحلیل های قبلی عوامل دیگری از جمله شاخص توده بدنی یا ویژگی های شخصیتی بارز که با افسردگی مرتبط هستند، نتایج را مبهم کرده باشند.
اویلن مداوار (سرپرست این تیم مطالعاتی) در رابطه با یافته های فوق می گوید: بررسی های ما به طور مشخص نشان داد وزن افراد گیاهخوار از افراد گوشتخوار کمتر است و احتمالا دلیل موضوع فوق، این باشد که رژیم غذایی گوشتخواری در برخی موارد بیش از حد غنی از چربی و قند بوده و چاق کننده هستند.
اگر شما از غذاهای حیوانی اجتناب می کنید، به طور متوسط کمتر از این نوع محصولات استفاده می کنید از سوی دیگر افرادی که عمدتاً غذاهای گیاهی می خورند ممکن است انرژی کمتری جذب کنند که این مساله نیز در لاغری آن ها موثر است شرح کامل این مطالعه در مجله تخصی Nutrients منتشر شده است.
بنا به همین گزارش از میگنا رسانه سلامت کشور برون‌گرایی در تمایل به بیرون رفتن، پرحرفی، و رفتار پر انرژی نمایان می‌شود، در حالی که درون‌گرایی بیشتر در رفتار انفرادی و خویشتن‌داری آشکار می‌گردد.
تقریباً همهٔ مدل‌های جامعِ شخصیتی شامل این چند مفهوم در پیکربندی‌های مختلف هستند. مثال‌ها عبارتند از: پنج عامل بزرگ شخصیت، روانشناسی تحلیلی یونگ، مدل سه عاملیِ هانس ایسنک، ۱۶ عامل شخصیت یا پرسش‌نامه ۱۶ عامل شخصیتِ ریموند کاتل، پرسش‌نامه شخصیتی چندمحوری مینه‌سوتا چند، و آزمون شخصیت مایرز–بریگز.
برون‌گرایی و درون‌گرایی هردو معمولاً به عنوان یک زنجیرهٔ پیوستهٔ واحد نگریسته شده‌اند؛ بنابراین، بیشتر بودنش در یکی از آن دو مستلزم کاهش در دیگری است.
کارل یونگ و توسعه‌دهندگان شاخص مایرز بریگز دیدگاه‌های متفاوتی ارائه می‌دهند و باور دارند که همه هر دو گرایش برون‌گرایی و درون‌گرایی را دارند، که البته معمولاً یکی از آن دو بر دیگری غالب است.
با این حال، به جای تمرکز بر رفتار فردی، یونگ: درون‌گرایی به عنوان نوع نگرشی که برحسب روش برخورد در جهت‌گیری در زندگی از طریق محتویات ذهنی روانی نمایان می‌شود و برون‌گرایی به عنوان نوع نگرشی که بر حسب شدت علاقه بر روی جسم خارجی تعریف می‌شود
دکتر ورونیکا ویت، یکی از نویسندگان مطالعه فوق اعلام کرد دقیقاً مطمئن نیست که چرا گیاهخواران بیشتر درونگرا هستند.
وی در این رابطه گفت: موضوع فوق می تواند به این دلیل باشد که افراد درونگراتر تمایل به عادات غذایی محدودتر دارند یا به دلیل عادات غذایی که دارند از نظر اجتماعی جداتر هستند.
این نتایج حاصل از مطالعه ۸۹۴۳ نفر در آلمان است که به همراه سایر معیارها تحت آزمایش شخصیتی قرار گرفتند.
محققان انتظار داشتند که بین رژیم غذایی و روان رنجوری ارتباط پیدا کنند، اما این ارتباط به طور مشهود وجود نداشت.
دکتر ویت در این رابطه گفت: تحلیل های قبلی نشان داده بود که افراد عصبی معمولاً بیشتر از گروه های خاصی از غذاها اجتناب کرده و رفتار محدودتری دارند. ما در اینجا فقط بر روی اجتناب از محصولات حیوانی تمرکز کردیم و نتوانستیم هیچ ارتباطی را بین رژیم غذایی و مشکلات روانی مشاهده کنیم.
البته طی مطالعات پیشین مشخص شده بود افرادی که روان رنجور هستند بیشتر در معرض افسردگی و اضطراب قرار دارند و از سوی دیگر، برخی تحقیقات نشان می دهد که رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه با افسردگی مرتبط است. با این حال، هیچ مدرکی در این مورد طی مطالعه فعلی به دست نیامد.
دکتر ویت درباره این مساله گفت: این امکان وجود دارد که در تحلیل های قبلی عوامل دیگری از جمله شاخص توده بدنی یا ویژگی های شخصیتی بارز که با افسردگی مرتبط هستند، نتایج را مبهم کرده باشند.
اویلن مداوار (سرپرست این تیم مطالعاتی) در رابطه با یافته های فوق می گوید: بررسی های ما به طور مشخص نشان داد وزن افراد گیاهخوار از افراد گوشتخوار کمتر است و احتمالا دلیل موضوع فوق، این باشد که رژیم غذایی گوشتخواری در برخی موارد بیش از حد غنی از چربی و قند بوده و چاق کننده هستند.
اگر شما از غذاهای حیوانی اجتناب می کنید، به طور متوسط کمتر از این نوع محصولات استفاده می کنید از سوی دیگر افرادی که عمدتاً غذاهای گیاهی می خورند ممکن است انرژی کمتری جذب کنند که این مساله نیز در لاغری آن ها موثر است شرح کامل این مطالعه در مجله تخصی Nutrients منتشر شده است.
بنا به همین گزارش از میگنا رسانه سلامت کشور برون‌گرایی در تمایل به بیرون رفتن، پرحرفی، و رفتار پر انرژی نمایان می‌شود، در حالی که درون‌گرایی بیشتر در رفتار انفرادی و خویشتن‌داری آشکار می‌گردد.
تقریباً همهٔ مدل‌های جامعِ شخصیتی شامل این چند مفهوم در پیکربندی‌های مختلف هستند. مثال‌ها عبارتند از: پنج عامل بزرگ شخصیت، روانشناسی تحلیلی یونگ، مدل سه عاملیِ هانس ایسنک، ۱۶ عامل شخصیت یا پرسش‌نامه ۱۶ عامل شخصیتِ ریموند کاتل، پرسش‌نامه شخصیتی چندمحوری مینه‌سوتا چند، و آزمون شخصیت مایرز–بریگز.
برون‌گرایی و درون‌گرایی هردو معمولاً به عنوان یک زنجیرهٔ پیوستهٔ واحد نگریسته شده‌اند؛ بنابراین، بیشتر بودنش در یکی از آن دو مستلزم کاهش در دیگری است.
کارل یونگ و توسعه‌دهندگان شاخص مایرز بریگز دیدگاه‌های متفاوتی ارائه می‌دهند و باور دارند که همه هر دو گرایش برون‌گرایی و درون‌گرایی را دارند، که البته معمولاً یکی از آن دو بر دیگری غالب است.
با این حال، به جای تمرکز بر رفتار فردی، یونگ: درون‌گرایی به عنوان نوع نگرشی که برحسب روش برخورد در جهت‌گیری در زندگی از طریق محتویات ذهنی روانی نمایان می‌شود و برون‌گرایی به عنوان نوع نگرشی که بر حسب شدت علاقه بر روی جسم خارجی تعریف می‌شود