طی دهه های اخیر، بیماری های زوال عقل و آلزایمر با رشد زیادی مواجه شده و افراد زیادی را درگیر کرده است. در این میان برخی راهکارها می تواند از پیر شدن مغز جلوگیری کرده و خطر ابتلا به این بیماری ها را کاهش دهد.
تحقیقات نشان می دهد که انجام ورزش منظم و متوسط برای کاهش سرعت پیری مغز تا حدود ده سال کافی است. طی این مطالعه ۸۷۶ نفر بالای ۶۵ سال برای بیش از ۱۰ سال مورد بررسی قرار گرفتند.
از شرکت کنندگان حاضر در این مطالعه، تست حافظه و مهارت های تفکر همراه با اسکن مغز گرفته شد.
متأسفانه، ۹۰ درصد از افراد شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که تنها گاهی ورزش سبک انجام داده اند یا کلا ورزش نکرده اند.
لازم به توضیح است که از نظر استاندارد پژوهشگران، ورزش سبک شامل مواردی مانند یوگا و پیاده روی و ورزش متوسط شامل مواردی مانند ورزش های هوازی، کالیستنیک و دویدن بود.
دکتر کلینتون بی رایت، یکی از نویسندگان این مطالعه، درباره موضوع فوق گفت: تعداد افراد بالای ۶۵ سال در جهان در حال افزایش است، به این معنی که بار سلامت عمومی ناشی از مشکلات فکری و حافظه احتمالاً در آینده افزایش خواهد یافت.
مطالعه ما نشان داد:برای افراد مسن، ورزش منظم ممکن است نقش محافظ داشته و به آنها کمک کند توانایی های شناختی خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنند.
پس از پنج سال، کسانی که حداقل فعالیت متوسطی داشتند، می توانستند کلمات بیشتری را از فهرست ارائه شده به خاطر بسپارند و کارهای ساده را سریع تر انجام دهند.
دکتر رایت در این رابطه گفت: فعالیت بدنی یک گزینه جذاب برای کاهش بار اختلالات شناختی در سلامت عمومی است زیرا هزینه پایینی داشته و تداخلی با داروها ندارد.
معمولا به کندی آغاز می‌شود و به تدریج رو به وخامت می‌رود. این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار یک روانپزشک و پاتولوژیست آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ میلادی توصیف کرد. آلزایمر علت بروز ۶۰ تا ۷۰٪ موارد دمانس است.
رایج‌ترین علامت ابتدایی این بیماری، اختلال در حافظه کوتاه‌مدت و مشکل در به یاد آوردن اتفاقات اخیر است.
با پیشرفت بیماری آلزایمر، علائم آن می‌تواند شامل مشکلات زبانی، مشکل در آگاهی از موقعیت (گم‌شدن)، نوسان خلقی، از دست دادن انگیزه، اهمال و بی‌توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری باشد.
این بیماری بسیاری از خصوصیات رفتاری و هیجانی افراد را نیز تحت تاثیر قرار داده و سبب بروز ناراحتی‌هایی از قبیل علائم افسردگی (شامل فقدان احساس لذت، بی‌قراری، افسردگی، کاهش اشتها و وزن، عدم وجود تمرکز و احساس گناه)، علائم روانی (شامل توهم، هذیان و سوءظن) و نیز رفتارهایی مثل آشفتگی، سرگردانی، پرخاشگری و خشونت در این بیماران می‌شود. با وخیم‌شدن آلزایمر، بیمار معمولا از خانواده و جامعه کناره‌گیری می‌کند.
به‌تدریج فعالیت‌های بدنی از دست می‌رود که در نهایت منجر به مرگ می‌شود.
هرچند سرعت پیشرفت آلزایمر می‌تواند متفاوت باشد اما امید به زندگی معمول پس از تشخیص بیماری، ۳ تا ۹ سال است.
این بیماری مغز را اندازه میوه نارگیل می گرداند و در مرحله شدید تر بیمار قادر به حرف زدن نیست چه برسد به حرکت زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
نتایج ما نشان می‌دهد که ورزش متوسط تا شدید ممکن است به افراد مسن کمک کند پیری مغز را به تأخیر بیندازند، اما تحقیقات بیشتری از کارآزمایی های بالینی تصادفی سازی شده برای مقایسه برنامه‌های ورزشی با فعالیت های بی تحرک برای تأیید این نتایج مورد نیاز است شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Neurology منتشر شده است.
بنا بر گزارش میگنا رسانه سلامت روان کشور بیماری آلزایمر معمولا به کندی آغاز می‌شود و به تدریج رو به وخامت می‌رود.
این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار یک روانپزشک و پاتولوژیست آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ میلادی توصیف کرد. آلزایمر علت بروز ۶۰ تا ۷۰٪ موارد دمانس است.
رایج‌ترین علامت ابتدایی این بیماری، اختلال در حافظه کوتاه‌مدت و مشکل در به یاد آوردن اتفاقات اخیر است.
با پیشرفت بیماری آلزایمر، علائم آن می‌تواند شامل مشکلات زبانی، مشکل در آگاهی از موقعیت (گم‌شدن)، نوسان خلقی، از دست دادن انگیزه، اهمال و بی‌توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری باشد.
این بیماری بسیاری از خصوصیات رفتاری و هیجانی افراد را نیز تحت تاثیر قرار داده و سبب بروز ناراحتی‌هایی از قبیل علائم افسردگی ، علائم روانی (شامل توهم، هذیان و سوءظن) و نیز رفتارهایی مثل آشفتگی، سرگردانی، پرخاشگری و خشونت در این بیماران می‌شود.
با وخیم‌شدن آلزایمر، بیمار معمولا از خانواده و جامعه کناره‌گیری می‌کند.به‌تدریج فعالیت‌های بدنی از دست می‌رود که در نهایت منجر به مرگ می‌شود.هرچند سرعت پیشرفت آلزایمر می‌تواند متفاوت باشد اما امید به زندگی معمول پس از تشخیص بیماری، ۳ تا ۹ سال است زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
از شرکت کنندگان حاضر در این مطالعه، تست حافظه و مهارت های تفکر همراه با اسکن مغز گرفته شد.
متأسفانه، ۹۰ درصد از افراد شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که تنها گاهی ورزش سبک انجام داده اند یا کلا ورزش نکرده اند.
لازم به توضیح است که از نظر استاندارد پژوهشگران، ورزش سبک شامل مواردی مانند یوگا و پیاده روی و ورزش متوسط شامل مواردی مانند ورزش های هوازی، کالیستنیک و دویدن بود.
دکتر کلینتون بی رایت، یکی از نویسندگان این مطالعه، درباره موضوع فوق گفت: تعداد افراد بالای ۶۵ سال در جهان در حال افزایش است، به این معنی که بار سلامت عمومی ناشی از مشکلات فکری و حافظه احتمالاً در آینده افزایش خواهد یافت.
مطالعه ما نشان داد:برای افراد مسن، ورزش منظم ممکن است نقش محافظ داشته و به آنها کمک کند توانایی های شناختی خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنند.
پس از پنج سال، کسانی که حداقل فعالیت متوسطی داشتند، می توانستند کلمات بیشتری را از فهرست ارائه شده به خاطر بسپارند و کارهای ساده را سریع تر انجام دهند.
دکتر رایت در این رابطه گفت: فعالیت بدنی یک گزینه جذاب برای کاهش بار اختلالات شناختی در سلامت عمومی است زیرا هزینه پایینی داشته و تداخلی با داروها ندارد.
معمولا به کندی آغاز می‌شود و به تدریج رو به وخامت می‌رود. این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار یک روانپزشک و پاتولوژیست آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ میلادی توصیف کرد. آلزایمر علت بروز ۶۰ تا ۷۰٪ موارد دمانس است.
رایج‌ترین علامت ابتدایی این بیماری، اختلال در حافظه کوتاه‌مدت و مشکل در به یاد آوردن اتفاقات اخیر است.
با پیشرفت بیماری آلزایمر، علائم آن می‌تواند شامل مشکلات زبانی، مشکل در آگاهی از موقعیت (گم‌شدن)، نوسان خلقی، از دست دادن انگیزه، اهمال و بی‌توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری باشد.
این بیماری بسیاری از خصوصیات رفتاری و هیجانی افراد را نیز تحت تاثیر قرار داده و سبب بروز ناراحتی‌هایی از قبیل علائم افسردگی (شامل فقدان احساس لذت، بی‌قراری، افسردگی، کاهش اشتها و وزن، عدم وجود تمرکز و احساس گناه)، علائم روانی (شامل توهم، هذیان و سوءظن) و نیز رفتارهایی مثل آشفتگی، سرگردانی، پرخاشگری و خشونت در این بیماران می‌شود. با وخیم‌شدن آلزایمر، بیمار معمولا از خانواده و جامعه کناره‌گیری می‌کند.
به‌تدریج فعالیت‌های بدنی از دست می‌رود که در نهایت منجر به مرگ می‌شود.
هرچند سرعت پیشرفت آلزایمر می‌تواند متفاوت باشد اما امید به زندگی معمول پس از تشخیص بیماری، ۳ تا ۹ سال است.
این بیماری مغز را اندازه میوه نارگیل می گرداند و در مرحله شدید تر بیمار قادر به حرف زدن نیست چه برسد به حرکت زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
نتایج ما نشان می‌دهد که ورزش متوسط تا شدید ممکن است به افراد مسن کمک کند پیری مغز را به تأخیر بیندازند، اما تحقیقات بیشتری از کارآزمایی های بالینی تصادفی سازی شده برای مقایسه برنامه‌های ورزشی با فعالیت های بی تحرک برای تأیید این نتایج مورد نیاز است شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Neurology منتشر شده است.
بنا بر گزارش میگنا رسانه سلامت روان کشور بیماری آلزایمر معمولا به کندی آغاز می‌شود و به تدریج رو به وخامت می‌رود.
این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار یک روانپزشک و پاتولوژیست آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ میلادی توصیف کرد. آلزایمر علت بروز ۶۰ تا ۷۰٪ موارد دمانس است.
رایج‌ترین علامت ابتدایی این بیماری، اختلال در حافظه کوتاه‌مدت و مشکل در به یاد آوردن اتفاقات اخیر است.
با پیشرفت بیماری آلزایمر، علائم آن می‌تواند شامل مشکلات زبانی، مشکل در آگاهی از موقعیت (گم‌شدن)، نوسان خلقی، از دست دادن انگیزه، اهمال و بی‌توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری باشد.
این بیماری بسیاری از خصوصیات رفتاری و هیجانی افراد را نیز تحت تاثیر قرار داده و سبب بروز ناراحتی‌هایی از قبیل علائم افسردگی ، علائم روانی (شامل توهم، هذیان و سوءظن) و نیز رفتارهایی مثل آشفتگی، سرگردانی، پرخاشگری و خشونت در این بیماران می‌شود.
با وخیم‌شدن آلزایمر، بیمار معمولا از خانواده و جامعه کناره‌گیری می‌کند.به‌تدریج فعالیت‌های بدنی از دست می‌رود که در نهایت منجر به مرگ می‌شود.هرچند سرعت پیشرفت آلزایمر می‌تواند متفاوت باشد اما امید به زندگی معمول پس از تشخیص بیماری، ۳ تا ۹ سال است زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.