در جریان این مطالعه، ۱۲ داوطلب موافقت کردند که به مدت ۴ ساعت هر شب قبل از رفتن به رختخواب، یا روی کاغذ (کتاب کلاسیک) یا روی یک رسانه الکترونیکی (کتاب الکترونیکی)، به مدت ۵ روز متوالی مطالعه کنند. به خواب رفتن، مدت و کیفیت خواب آنها به صورت موازی به مدت دو هفته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتیجه از این قرار بود: خوانندگان کتاب الکترونیکی دیرتر، حدود یک ساعت بعد از رفتن به رختخواب، به خواب می‌روند، شب‌ها کمتر می‌خوابند و روز بعد احساس هوشیاری پایین‌تری دارند. همچنین برای مدت زمان خواب مساوی، خوانندگان کتاب الکترونیکی خود را خسته‌تر از دیگران اعلام کردند.
این مشاهدات تایید می‌کند: آن نور آبی که توسط صفحه‌های نمایشگر منتشر می‌شود، ترشح ملاتونین (هورمونی که مسئولیت ریتم خواب و بیداری ما را بر عهده دارد) ما را مختل می‌کند و در نتیجه ساعت بیولوژیک‌مان را بر هم می‌زند.
هیچ چیز مانند یک کتاب واقعی باعث خوابی خوب نمی‌شود
بنابراین توصیه می‌شود که شب‌ها خواندن کتاب‌های کاغذی به جای ورژن الکترونیک و نمایشگری آنها در اولویت قرار بگیرد. این توصیه حتی برای کودکان و نوجوانانی که مدت زمان خواب آنها در حال کاهش است و صفحه نمایش برای آنها بخشی جدایی‌ناپذیر از سبک زندگی است، مهم و ضروری است.
در نتیجه، دستورالعمل‌هایی که با هدف محدود کردن زمان صرف شده در مقابل نمایشگرها انجام می‌شود، بیش از یک توصیه کوتاه است و نباید فقط به کتاب‌های الکترونیکی مربوط شود. صفحه نمایش رایانه و گوشی‌های هوشمند نیز نور آبی ساطع می‌کنند که بر ریتم خواب و بیداری ما تأثیر می‌گذارد.
در نتیجه از غروب به بعد استفاده از این دستگاه‌ها باید محدود شود یا یک برنامه‌ریزی کاملا دقیق برای استفاده از آنها وجود داشته باشد!