بیانیه مشترک پنج انجمن روان‌شناسی کشور
انجمن­‌های علمی روان‌شناسی، به عنوان بازوهای قدرتمند حرفه، تلاش­های متعددی را چه در تعامل با سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره کشور و چه به صورت جمعی یا انفرادی برای انجام هرچه بهتر امور صنفی ـ حرفه ­ای...

بیانیه مشترک پنج انجمن روان‌شناسی کشور
انجمن­‌های علمی روان‌شناسی، به عنوان بازوهای قدرتمند حرفه، تلاش­های متعددی را چه در تعامل با سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره کشور و چه به صورت جمعی یا انفرادی برای انجام هرچه بهتر امور صنفی ـ حرفه ­ای انجام داده ­اند.بنابر همین گزارش از میگنا رسانه سلامت روان ایران فارغ از انتظارات انجمن­های علمی از سازمان نظام و میزان تحقق آنها، در حال حاضر حرفه با چالش مهمی روبرو شده است و آن ورود دولت به انتخابات “یک سازمان مستقل و غیردولتی” (سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره) است که قرار است در ۲۷ مرداد ماه جاری برگزار شود. انجمن‌های امضا کنندۀ بیانیۀ حاضر بنابه دلایل زیر بر این دیدگاه هستند که این انتخابات از مشروعیت قانونی و عمومی برخوردار نیست:
  1. ۱-مصوبۀ هیات محترم وزیران، اشاره به اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دارد، در حالی که در اصل 138، به هیات وزیران صرفا حق داده شده است برای اجرای قوانین و تنظیم سازمانهای اداری به وضع مصوبه و آیین نامه بپردازد. به نظر می رسد مصوبۀ هیات وزیران، خارج از حدود اختیارات قانونی دولت است.
    ۲-اصل 138 اشعار می دارد ” مفاد این مقررات نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد”؛ حال آنکه تصویب چنین آیین‌نامه‌ای با قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره در تعارض آشکار و خلاف متن و روح آن است. چرا که در ماده 1 این قانون، غیردولتی و مستقل بودن به‌صراحت بیان شده است.

    ۳- مصوبۀ هیات وزیران بر خلاف قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران است. زیرا در این قانون به هیات وزیران اختیار تصویب مصوبه داده نشده است. براساس نص صریح بند 2 ماده 3 و بند 5 ماده 12 قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران، مراجع قانونی جهت تهیه و تصویب آیین‌نامه و دستورالعمل اجرایی عبارتند از: سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره و شورای مرکزی سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره. بنابراین ملاحظه می‌‌شود در این قانون قانون‌گذار به هیات وزیران جهت تصویب مصوبه و آیین‌نامه هیچگونه اختیاری نداده است و هیات وزیران در حقیقت در وظایف شورای مرکزی سازمان دخالت خلاف قانون داشته است؛ رکنی که فارغ از نقدها، بر اساس تبصره 3 ماده 15، در حال حاضر به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

    ۴-اگر به متن ماده 15 قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره توجه شود قانون‌گذار فقط برای اولین دورۀ انتخابات شورای مرکزی به وزیر علوم، تحقیقات و فنآوری اجازه برگزاری انتخابات داده است. لذا مصوبه مذکور، در تضاد و تعارض با ماده 15 قانون سازمان است. مضافا اینکه دورۀ پیش‌رو، پنجمین دوره انتخابات شورای مرکزی است و تا کنون چهار دوره، انتخابات برگزار شده و وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، در دوره های گذشته بجز دورۀ اول، هیچگونه نقشی در برگزاری انتخابات نداشته است.
    ۵-ریاست محترم مجلس شورای اسلامی ایران، طی نامه به شماره 23850 / ه ب مورخ 1402/4/12 خطاب به رئیس محترم جمهور، در اجرای اصل 138 قانون اساسی، آیین‌نامه مزبور را «مغایر با قانون» اعلام کرده است.
    ۶-بعد از نامه رئیس مجلس، هیات دولت اصلاحیه‌ای انجام داده است ولی دبیر محترم هیات بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین مجلس، طی نامه‌ای به معاون محترم حقوقی ریاست جمهوری به شماره 37289/هـ ب مورخ 1402/05/10 همچنان بر مغایرت آیین نامه با قانون تاکید کرده است.
پنج انجمن امضاکننده این بیانیه، با توجه به استدلال­های مزبور، ضمن اعلام مخالفت صریح با انتخابات 27 مرداد ماه 1402، حمایت خود را از برگزاری انتخاباتی اعلام می­کنند که توسط ارکان سازمان و در تاریخی به غیر از 27 مردادماه و با حضور نمایندگان هیات بازرسان و انجمن‌های علمی برگزار شود.



انجمن روان‌شناسی ایران
انجمن روان‌شناسی صنعتی سازمانی
انجمن روان‌شناسی سلامت
انجمن روان‌شناسی خانواده
انجمن عصب‌روان‌شناسی ایران