به گزارش راهبرد معاصر؛ مظلوم‌تر، آنکه ما انسان‌ها، کلی برای لحظه‌های بیداری‌مان، فکر و برنامه‌ریزی می‌کنیم، اما برای لحظه‌های خوابیدن، هیچ! انگار همین که از دست بیداری، خلاص شویم، کافی است.
یک‌بارخواب یا دوبارخواب!
میزان ساعت خواب و زمان مناسب آن، جای خود؛ اما نکته قابل توجه دیگر، این است که برخی انسان‌های اولیه، برخلاف ما که در طول شبانه‌روز، یک‌بار می‌خوابیم، در اصطلاح، «دوبارخواب» بودند؛ یعنی تا خورشید غروب می‌کرد، به خواب می‌رفتند؛ آن هم خوابی عمیق، اما در نیمه‌های شب، بیدار می‌شدند و به‌کار و زندگی‌شان می‌رسیدند و دوباره، کمی بعد از طلوع آفتاب، رختخواب مبارک را پهن می‌کردند.
بسته به دوره تاریخی، انسان‌ها از فرصت بیداری نیمه‌شب، برای شکار، کشاورزی، رسیدگی به دام و البته تفکر استفاده می‌کردند. در تأیید این شیوه، همین بس که ادیان الهی و پیامبران، پیروانشان را به شب‌زنده‌داری دعوت می‌کردند.
تقریباً همه حیوانات در شبانه‌روز می‌خوابند، اما مطالعات تخمین می‌زند که ۸۶درصد از پستانداران، در طول شبانه‌روز، ۲بارخواب هستند، البته زمان خواب کامل آن‌ها با انسان‌ها متفاوت است. اسب‌ها ۲ساعت، فیل‌ها ۳ساعت، زرافه‌ها ۴ساعت و ما انسان‌ها حدود ۸ساعت می‌خوابیم. برخی حیوانات، حتی به‌جای ۲بار، چندبارخواب هستند. دلیلش این است که همیشه باید هوشیار باشند تا حیوان‌های بزرگ‌تر، آن‌ها را ندرند.
برخی محققان، با چندبار خوابی در شبانه‌روز موافق نیستند و برای اثبات نظریه خود، پرسش ساده‌ای را طرح می‌کنند: «آیا شما ماشین لباسشویی را وسط شست‌وشو، خاموش می‌کنید؟»
پیشنهاد
یک یا چندبارخوابی، چرت روزانه، خواب قیلوله و... حتماً فکر ما را به‌خود مشغول می‌کنند؛ اما به‌نظر می‌رسد چیزی که برای ما انسان‌ها مهم‌تر است، خواب منظم است؛ کیمیایی که خواب ما را هم پر از بیداری و نشاط می‌کند. / همشهری